Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν απασχολήσει τον δημόσιο προβληματισμό οι συνέπειες της έλλειψης αστικής τάξης στη διαμόρφωση της νεοελληνικής κοινωνίας.

Τα έντονα προβλήματα του πνευματικού υποσιτισμού, ωστόσο, δεν αναδεικνύονται όσο οι ανεπάρκειες του πολιτικού μας συστήματος. Στους πολιτικούς φαίνεται να εστιάζονται όλες οι αδυναμίες αυτής της αχαλίνωτης και εγκληματικά αναξιοκρατικής κοινωνίας, που αδυνατεί να κοιταχτεί κατάματα στον καθρέφτη της.
Εδώ, οι διανοούμενοι αισθάνονται ευτυχείς μέσα από τις απελπιστικά αφελείς τηλεοπτικές τους παρεμβάσεις και τα λάικ του Facebook, έως τους αφελέστερους και υποβολιμαίους ύμνους των φιλολογικών σελίδων και τις αλλεπάλληλες παρουσιάσεις βιβλίων στις πνευματικές εστίες του τόπου…