Ο Μαρίνος και ο Κώστας δεν γνωρίζονται.  Ο πρώτος είναι μαθητής της Γ΄ Λυκείου στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης και ο δεύτερος είναι μαθητής της  Α’ Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας. Και οι δύο αγωνιούν για τις πανελλαδικές, και οι δύο έγραψαν τις σκέψεις τους. Διαφωνούν. Και ίσως οι σκέψεις των μαθητών είναι αυτές που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. 

 
Κάθε μέρα, εδώ και δώδεκα χρόνια, ζούμε μαζί με τους δασκάλους μας. Και έχω σκεφτεί πολλές φορές πόσο δύσκολο πρέπει να είναι να κινείσαι καθημερινά ανάμεσα σε παιδιά, που την κάθε σου κίνηση και τη στάση σου γενικότερα, την καταγράφουν, συνειδητά και υποσυνείδητα, ως πρότυπο ζωής.
 
Δεν μπορείς να σκέφτεσαι το πρωί ως δάσκαλος και το βράδυ ως συνδικαλιστής. Ειδικά αν αποκαλείς το επάγγελμά σου «λειτούργημα».
 
Μαθαίνουμε να μισούμε την Ελλάδα, φοβάμαι».