Δεν υπάρχει, λένε, καπνός χωρίς φωτιά… Στην περίπτωση όμως της περιβόητης υπόθεσης Energa – Hellas Power οι Αρχές μοιάζουν να αγνοούν επιδεικτικά την κάπνα που αναδύεται στην ατμόσφαιρα.

Δεν υπάρχει, λένε, καπνός χωρίς φωτιά… Στην περίπτωση όμως της περιβόητης υπόθεσης Energa – Hellas Power οι Αρχές μοιάζουν να αγνοούν επιδεικτικά την κάπνα που αναδύεται στην ατμόσφαιρα. Παιδιά, δεν σουβλίζουν αρνί… κάτι άλλο παίζει. Χωρίς να ασπαζόμαστε βεβιασμένα συμπεράσματα, θα θέλαμε τουλάχιστον να επισημάνουμε ότι, έτσι όπως εξελίσσεται η υπόθεση, τίθενται ορισμένα εύλογα ερωτήματα, με τα οποία, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να ασχοληθούν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι.

Δεδομένου δε ότι η αγορά ενέργειας είναι ένας… ιδιαιτέρως ευαίσθητος τομέας και τα δημοσιονομικά της χώρας δεν αφήνουν περιθώρια (ή μήπως αφήνουν;) στην πολιτεία να κάνει τα στραβά μάτια σε «κολπάκια» που έχουν αποτέλεσμα εκατομμύρια ευρώ χασούρας, καλό θα ήταν να εξηγήσουν τι ακριβώς έχει συμβεί με τις δύο εταιρείες που οδηγήθηκαν σε λουκέτο εν μια νυκτί. Και… εξηγούμαστε.

Οι διώξεις
Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε τα εξής: Ότι η Αρχή για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, κατόπιν ανώνυμης καταγγελίας, αποφάσισε να προβεί, στις 17.1.2012 και στις 23.1.2012, στο πάγωμα των εν Ελλάδι λογαριασμών των δύο εταιρειών για χρέη προς το Δημόσιο και συγκεκριμένα τη μη απόδοση του γνωστού «χαρατσιού».
Το ποσό που φέρεται να χρωστούσαν ήταν της τάξης των 90 εκατομμυρίων ευρώ. Κατόπιν αυτού, οι δύο εταιρείες, που έως τότε παρουσίαζαν τζίρο 500 εκατ. ευρώ, απασχολούσαν 250 υπαλλήλους και εξυπηρετούσαν 250.000 τελικούς πελάτες, δεν είχαν τη δυνατότητα να συναλλάσσονται και οδηγήθηκαν εκτός αγοράς με απόφαση του Διαχειριστή.
Ύστερα από περίπου δύο εβδομάδες οι διοικήσεις των εταιρειών έδωσαν εντολή να καταβληθούν στο Δημόσιο 20 εκατ. ευρώ, τα οποία διατηρούσαν σε λογαριασμούς στην Ελβετία.
Η «αποκάλυψη» της ύπαρξης αυτών των λογαριασμών θεωρήθηκε από τον πρόεδρο της Αρχής Παναγιώτη Νικολούδη ως αποδεικτικό της πρόθεσης των μετόχων να υπεξαιρέσουν χρήματα που ανήκαν στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα να ασκηθεί ποινική δίωξη από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2012, τη σύλληψη και προφυλάκιση – ως υπόπτων φυγής – των πρώην μετόχων των εταιρειών Βασίλη Μηλιώνη και Άρη Φλώρου και της πρώην διοίκησης των εταιρειών για το αδίκημα της υπεξαίρεσης κατά του Δημοσίου.

Τα ερωτήματα
Μέχρι εδώ όλα κατανοητά. Μόνο που, όσο περνάνε οι μήνες, έρχονται στην επιφάνεια μια σειρά «ενοχλητικές» λεπτομέρειες, που προκαλούν τουλάχιστον απορίες.
1 Με βάση τον νόμο για την καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ (χαράτσι), προβλεπόταν η έκδοση υπουργικής απόφασης, η οποία θα διευκρίνιζε τον τρόπο και τη διαδικασία καταβολής των εσόδων από τον συγκεκριμένο «φόρο». Αυτή η υπουργική απόφαση εκδόθηκε τελικά στις 6.2.2012, ημερομηνία κατά την οποία οι δύο εταιρείες είχαν ήδη κλείσει και οι πρώην μέτοχοι ήταν ήδη κατηγορούμενοι.
Όπως μάλιστα μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, το ότι ήταν αδύνατον να καταβληθούν τα ποσά αυτά πριν από την έκδοση της συγκεκριμένης υπουργικής απόφασης προκύπτει από το περιεχόμενο της απόφασης, στο οποίο διευκρινίζεται ο ακριβής τρόπος με τον οποίο οι εφορίες θα υλοποιούσαν την είσπραξη των ποσών. Πώς ακριβώς εξηγείται αυτό;
2 Όπως προκύπτει μάλιστα από τα νέα στοιχεία, την περίοδο που η αρμόδια Αρχή αποφάσισε το πάγωμα των εν Ελλάδι λογαριασμών των δύο εταιρειών οι οφειλές τους προς το Δημόσιο δεν είχαν καταστεί καν… ληξιπρόθεσμες! Το ότι ο μοναδικός σημαντικός «παίκτης» που επιβίωσε της «επιδρομής» των κρατικών μηχανισμών, δηλαδή η ΔΕΗ, προχώρησε στην απόδοση του «χαρατσιού» τον Μάρτιο του 2012 χωρίς να προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα εξαιτίας της καθυστέρησης, δεν προβληματίζει κανέναν.
3 Είναι απορίας άξιο γιατί το Δημόσιο, 15 μήνες μετά, δεν έχει ακόμη εισπράξει τα 90 εκατομμύρια.
• Πρώτον, όταν η υπόθεση είδε το φως της δημοσιότητας, οι δύο εταιρείες είχαν στα ταμεία τους στη χώρα (και όχι στην Ελβετία) τα απαραίτητα κεφάλαια για την καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ…
• Δεύτερον, σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης η διοίκηση των δύο εταιρειών κατέθεσε τρεις αιτήσεις προς το Συμβούλιο Πρωτοδικών με αίτημα να επιτραπεί η αποδέσμευση των ποσών και η καταβολή τους.
Ωστόσο, παρά τη θετική εισήγηση της αρμόδιας εισαγγελέως και παρά την παρέμβαση τόσο του υπουργείου Οικονομικών όσο και του γραφείου του τότε υπηρεσιακού πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμμένου, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απέρριψε τις αιτήσεις αυτές υποστηρίζοντας ότι «σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, στο στάδιο της προανάκρισης δεν μπορούν να καταβληθούν χρηματικά ποσά ακόμη και όταν συμφωνούν και οι δύο πλευρές». Το γιατί ακόμη και σήμερα αυτό δεν έχει καταστεί δυνατό παραμένει ένα μυστήριο… Τους περισσεύουν;
4 Τέλος, να υπενθυμίσουμε μόνο ότι, εκτός από τα 65 εκατ. ευρώ από ανεξόφλητους λογαριασμούς που «διαθέτουν» εν δυνάμει οι δύο εταιρείες, το Συμβούλιο της Επικρατείας τις δικαίωσε πριν από λίγες εβδομάδες στην αίτηση που κατέθεσαν για ακύρωση της απόφασης των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ), κάτι που σημαίνει ότι ο ΛΑΓΗΕ / ΑΔΜΗΕ τους χρωστάει περί τα… 80 εκατ. ευρώ, τα οποία παράνομα τους χρέωνε τα τελευταία τρία χρόνια.
Πρόκειται τελικά για υπόθεση καταπολέμησης του μαύρου χρήματος και προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος ή για ένα… κοινό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών»; Όποια και αν είναι η απάντηση – που ελπίζουμε να προκύψει αργά ή γρήγορα – σίγουρο είναι ότι το μόνο που δεν έχει επωφεληθεί από τις εξελίξεις είναι το ίδιο το Δημόσιο…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.