Πληθωρικός ο Νίκος Μαμαγκάκης, μόλις έσβησαν τα φώτα και οι κάμερες, μου ζήτησε να καθίσουμε στο γραφείο του για μία κουβέντα, η οποία τελικά ξεπέρασε τις δυο ώρες. Το γύρισμα είχε τελειώσει, ό,τι είχε να πει για τον Νίκο Κούνδουρο, τον φίλο και συντοπίτη του, το είπε (για το ντοκιμαντέρ «Οδύσσειες σωμάτων – Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο»), επομένως τη μερίδα του λέοντος στη συζήτησή μας κατέλαβαν η πλούσια δισκογραφία και οι ετερόκλητες συνεργασίες του.