Τα είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα. Οι πυκνές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, δυστυχώς, υπογραμμίζουν με δραματικούς τόνους την κατάσταση αφασίας στην οποία βρίσκεται η χώρα.

Οι χονδροειδείς χειρισμοί της κυβέρνησης έναντι της τρόικας, όπως έχουν καταγραφεί και τις προηγούμενες εβδομάδες από το «Ποντίκι» και τα άλλα ΜΜΕ, την οδηγούν αναπόδραστα σε μια ακόμη πολιτική ήττα, η οποία αυτήν τη φορά εγείρει σοβαρά ζητήματα κυβερνητικής σταθερότητας.

1 Οι βουλευτές της συγκυβέρνησης συγκρούονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς μεταξύ τους και με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, με αφορμή τον ληστρικό και ανορθολογικό νόμο για τη φορολόγηση των ακινήτων.
Βουλευτές της γεωργικής περιφέρειας και των αστικών περιοχών ερίζουν για το ποιος θα φορολογηθεί ελαφρύτερα, με το υπουργείο να μένει αμετακίνητο στον δημοσιονομικό στόχο και να ψάχνει τρόπο να απαλύνει με ημίμετρα όχι τους βαρύτατα φορολογουμένους, αλλά τους εκπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο τους.

2 Ύστερα από τον ΣΕΒ, τον επιχειρηματικό κόσμο σε όλη του την έκταση και τους εργαζομένους που εξοργίζονται με την κυβερνητική λαίλαπα φόρων και περικοπών, έρχεται τώρα και η μακροπρόθεσμη αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του κυβερνητικού σχήματος. Τόσο εντός της Ν.Δ. (καραμανλικοί και νεο-φιλελεύθεροι) και του ΠΑΣΟΚ (βουλευτές που διαβλέπουν τον δικό τους εκλογικό καταποντισμό και αναζητούν διέξοδο πολιτικής επιβίωσης), όσο και εκτός αυτών, διατυπώνονται – αν δεν προωθούνται – ήδη σενάρια διαδοχής του κυβερνητικού σχήματος. Όχι απαραιτήτως με εκλογές…

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα άρθρου του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση την περασμένη Παρασκευή στο ηλεκτρονικό «Βήμα» με τον τίτλο «Το ελληνικό πολιτικό πρόβλημα»: «Με τη Νέα Δημοκρατία εσωτερικά κλονισμένη, το ΠΑΣΟΚ να εξελίσσεται σε ασύμμετρη απειλή και τον ΣΥΡΙΖΑ να μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει, η πολιτική σταθερότητα εύκολα μετατρέπεται σε αγαθό εν ανεπαρκεία. (…) Το μίγμα είναι εκρηκτικό και τα χειρότερα μπορούν να συμβούν. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, αν δεν πέσει για τον ενιαίο φόρο επί των ακινήτων, δεν μπορεί να συνεχίσει για πολύ έτσι».

3 Η τρόικα δεν δείχνει διατεθειμένη να υποχωρήσει από την απαίτηση λήψης νέων μέτρων ύψους 2,5 δισ. ευρώ, ενώ το αποτέλεσμα από την αξιολόγηση του Μαρτίου ενδέχεται να φέρει ακόμη περισσότερα.

Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση είναι ήδη καταδικασμένη να σηκώσει όλα τα βάρη των ήδη υπογεγραμμένων δεσμεύσεων και εν τω μεταξύ να συντηρεί, όσο είναι δυνατόν, την επικοινωνιακή «ελπίδα» μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης για μείωση των δανειακών βαρών, η οποία με τη σειρά της θα επιφέρει χαλάρωση των μέτρων. Γνωρίζει όμως ότι αυτό δεν είναι στο χέρι της και ότι ίσως χρειαστεί να εξετάσει και εναλλακτικά πολιτικά σενάρια.

Αίμα και αστάθεια
Σε αυτό το κάκιστο κλίμα, εν μέσω του πολιτικού τέλματος και του κυβερνητικού ψέματος, με τη σταθερότητα της κυβέρνησης να κλυδωνίζεται, ήρθε και η εν ψυχρώ δολοφονία των δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής Γ. Φουντούλη και Μ. Καπελώνη την Παρασκευή το βράδυ στο Ν. Ηράκλειο Αττικής, από δράστες των οποίων η ταυτότητα παραμένει άγνωστη και με τα σενάρια να εναλλάσσονται. Όλες οι ενδείξεις πάντως έως τώρα συγκλίνουν προς μια τρομοκρατική ενέργεια.

Πολλοί άδραξαν την ευκαιρία, την οποία απλόχερα τους προσέφεραν οι εκτελεστές, να μετατοπίσουν την ατζέντα από την προϋπάρχουσα και δεδομένη κρίση κυβερνητικής σταθερότητας και να μιλήσουν για κλίμα γενικότερης πολιτικής αστάθειας. Είναι οι ίδιοι που με μεγάλη ευκολία, αν προκύψει ζήτημα κυβερνητικής βιωσιμότητας, θα επικαλεστούν αυτό το επιχείρημα για να επιτύχουν ένα νέο κυβερνητικό σχήμα της αρεσκείας τους, αποφεύγοντας να πάνε στη δημοκρατικά ενδεδειγμένη λύση των εκλογών.

Πολλοί άλλοι επιδόθηκαν σε συνωμοσιολογικές αναζητήσεις του είδους «να δούμε ποιον συμφέρουν οι δολοφονίες για να καταλάβουμε ποιος τις έκανε». Πρόκειται για μάλλον επιφανειακή προσέγγιση, η οποία δεν αντιλαμβάνεται ότι από αυτήν την υπόθεση δεν υπάρχουν κερδισμένοι.

● Η κυβέρνηση, παρ’ ότι η «πάσα» των κουμπουροφόρων ήταν άψογη, δεν μπορεί, υπό το βάρος της κοινωνικά απάνθρωπης πολιτικής της, να διεκδικήσει ρόλο «σταθεροποιητή» της πολιτικής ζωής. Τα δικά της προβλήματα είναι πολύ σοβαρά για να της επιτρέψουν ρόλο εγγυητή της «πολιτικής ομαλότητας».

● Η Χρυσή Αυγή, παρ’ ότι κι αυτή πήρε μια σπουδαία «πάσα», αφού δύο μέλη της δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, δεν έχει το απαραίτητο ηθικό βάρος για να αξιοποιήσει πολιτικά τους φόνους και να «ξεπλυθεί» από το αίμα και όλα τα άλλα ποινικά και ηθικά εγκλήματα που τη βαρύνουν και για τα οποία βρίσκεται υπό εισαγγελική έρευνα.

Όσο για τα περί κινδύνου… «εμφυλίου», τα οποία κατά καιρούς επανέρχονται, τίποτε δεν δείχνει ότι αφορούν την ελληνική κοινωνία, η οποία, αν και με λυγισμένο φρόνημα από τα τεράστια βάρη, ανεβαίνει τον Γολγοθά της με αξιοπρέπεια αναζητώντας διέξοδο και όχι… καλάσνικοφ. Ακόμη και το φάλτσο της υπέρμετρης ενίσχυσης της Χ.Α. την προηγούμενη περίοδο οδεύει προς αργή αλλά σταθερή εξομάλυνση.

Μπορεί, λοιπόν, πολλοί και διάφοροι να αναζητούν ρόλους εγγυητών, αλλά η δραματική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει επικοινωνιακά παιχνίδια. Ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη από ενότητα, για να καταφέρει να επιβιώσει και να αντισταθεί στην καταστροφή του, και όχι από νέα παραμύθια χωρίς δράκους…