Παρατηρώντας κανείς την αρχαιοελληνική εκδοχή χρονολόγησης (2012-1980) μπορεί να βιαζόταν να το αποδώσει σαν μια ανεπιτυχή προσπάθεια εντυπωσιασμού. 

Παρατηρώντας κανείς την αρχαιοελληνική εκδοχή χρονολόγησης (2012-1980) μπορεί να βιαζόταν να το αποδώσει σαν μια ανεπιτυχή προσπάθεια εντυπωσιασμού. Ωστόσο, διαβάζοντας τα διηγήματα και τα γεγονότα τους καταλαβαίνει ότι όλα πάνε ανάποδα, βαδίζουν από το παρόν προς το παρελθόν, με αυτήν τη φορά – σαν να απομακρυνόμαστε επικίνδυνα από τον εαυτό μας. Ποδόσφαιρο, αστυνομικά, έρωτας που ταιριάζει παντού – και πολιτική. Και τα τέσσερα, για όσους γνωρίζουν, αποτελούν βαριά χαρτιά στη σπουδή του βίου. Αρχίζοντας με την αναμετάδοση ενός ερασιτεχνικού αγώνα – μια σύγκρουση που περικλείει κάθε πτυχή της ζωής – ο συγγραφέας μάς βάζει στην κερκίδα με τον άμεσο λόγο του και την έμπειρη ματιά πάνω σε όσα συμβαίνουν εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Ενός χώρου που μεταφέρεται χρονικά πίσω στη νύχτα του χουντικού πραξικοπήματος, μιαν εποχή που έπλασε μια νέα στρατιά συνειδήσεων που μάθαιναν απ’ την αρχή τον κόσμο. Μια νύχτα που έστειλε χιλιάδες ανυπότακτους νέους στην ξενιτιά χαρίζοντάς τους νέες προοπτικές να δουν τον κόσμο και τους εαυτούς τους από τα έξω ή μάλλον από εκείνη την αναγκαία απόσταση που φαίνεται ο μέσα κι ο έξω κόσμος ευκρινέστερα.