Έναν πύρινο αντιφασιστικό λόγο εκφώνησε ο παπά – Ανδρέας Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια της Κρήτης, στο μνημόσυνο για τα 70 χρόνια από την εκτέλεση του αντιστασιακού Γιάννη Δραμουντάνη – Στεφανογιάννη.

 
Έναν πύρινο αντιφασιστικό λόγο εκφώνησε ο παπά – Ανδρέας Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια της Κρήτης, στο μνημόσυνο για τα 70 χρόνια από την εκτέλεση του αντιστασιακού Γιάννη Δραμουντάνη – Στεφανογιάννη.
 
Δείτε το βίντεο:

«Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην εκκλησία του Αη Γιώργη για να τιμήσουμε τον άνθρωπο σύμβολο κατά του Φασισμού, τον άνθρωπο σύμβολο κατά του Ναζισμού, τον άνθρωπο που θυσιάστηκε για τη λευτεριά, τη Δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και πάνω από όλα για την αξιοπρέπεια.
 
Τιμούμε το Γιάννη Δραμουντάνη ή Στεφανογιάννη, τιμούμε τον αρχηγό, τιμούμε τον αγωνιστή, τον Ψηλορείτη της αντίστασης.
 
Την εποχή της ισοπέδωσης, της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της ΝΕΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΑΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΤΗΝ εποχή που το φίδι του Φασισμού έχει και πάλι σηκώσει κεφάλι τα μηνύματα της θυσίας του Στεφανογιάννη είναι όχι μόνο επίκαιρα, αλλά αποτελούν το ΦΑΡΟ για τους αγώνες που θα πρέπει να δώσει η δική μας γενιά.
 
Πέντε χρόνια τώρα ο ελληνικός λαός υποφέρει, αγωνιά, πεθαίνει στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής, στο όνομα των πλεονασμάτων, στο όνομα της πληρωμής των χρεών. Όμως, όλα αυτά δεν φέρνουν την ευτυχία, φέρνουν τη δυστυχία, τον πόνο, την ανεργία και στο τέλος την άνοδο του Φασισμού.
 
Ήρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να κάνει πράξη την ξαστεριά, να βγει στο ξέφωτο και να δει τον ήλιο, να σηκωθεί λίγο ψηλότερα. Όμως, αυτό δεν μπορεί να γίνει με αποσπασματικές κινήσεις, αλλά με αγώνα ενωτικό και  συγκροτημένο.
 
Ξεκάθαρα είναι τα μηνύματα που στέλνουν οι αγώνες και η θυσία του Στεφανογιάννη. Μας λένε αυτά τα μηνύματα: «Τι περιμένετε; Ξεσηκωθείτε, αξιοποιήστε τα δικά σας όπλα, μην αφήνετε να εξαπλώνεται ο Φασισμός. Οργανωθείτε, αντισταθείτε και η νίκη θα έρθει. Καμία νίκη δεν έρθετε χωρίς θυσίες, καμία νίκη δεν έρχεται χωρίς αγώνα, χωρίς πείσμα».
 
Η Ευρώπη και οι λεγόμενοι εταίροι μας  θα πρέπει να δείξουν την πραγματική τους αλληλεγγύη αν θέλουν να μην βρεθούν μπροστά σε ένα τέρας που οι ίδιοι εκτρέφουν και μιλάμε για το τέρας του ΝΑΖΙΣΜΟΥ.
 
Να πάψουν με τα δήθεν σωτήρια προγράμματα τους να ανασταίνουν τα ΝΤΑΧΑΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΟΥΣΒΙΤΣ. Να πάψουν να οδηγούν τους λαούς στην κόλαση.
 
Στις ερχόμενες ευρωεκλογές – και μακάρι να διαψευστώ- η Ευρώπη θα βρεθεί μπροστά σε αποτελέσματα έκπληξη, με τα ποσοστά που θα καταγράψουν οι ευρωσκεπιστικές και οι δυνάμεις των νέο-ΦΑΣΙΣΤΏΝ.
 
Όμως,  έχουμε ακόμα το περιθώριο να το προλάβουμε, πριν φτάσουμε μπροστά σε ένα νέο 1930 με την εμφάνιση νέων σωτήρων τύπου Χίτλερ, που αργά ή γρήγορα θα αιματοκυλίσουν ξανά την Ευρώπη.
 
Ο Στεφανογιάννης που σήμερα τιμάμε, δείχνει το δρόμο και φωνάζει από κει ψηλά ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΟΧΙ στους ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
 
Ποιος ήταν ο Γιάννης Δραμουντάνης – Στεφανογιάννης
 
Ο  Ιωάννης  Δραμουντάνης-Στεφανογιάννης  γεννήθηκε  ΣΤΑ Ανώγεια  Μυλοποτάμου  Ρεθύμνου  το  1897.  Οι  γονείς  του  Στέφανος  και  Ανεζίνα  Δραμουντάνη,  (το  γένος  Σμπώκου).
 
Σε  ηλικία  είκοσι  ετών  (1917)   παίρνει  μέρος  στον  Α’  Παγκόσμιο  Πόλεμο  με  τα  Ελληνικά  στρατεύματα  που  πολεμούσαν  στο  πλευρό  της  Αντάντ.  Η  θητεία του  στο  στράτευμα  συνεχίζεται  παίρνοντας  μέρος  στη  Μικρασιατική  εκστρατεία  1919-1922  και  βιώνει  τη  Μικρασιατική  καταστροφή.  Σε  ηλικία  33  ετών,  το 1930,  παντρεύεται  την  Χαρίκλεια  Σταυρακάκη  και  αποκτά  μαζί  της  έξι  παιδιά.
 
Κτηνοτρόφος  στο  επάγγελμα  ο  Ιωάννης  Δραμουντάνης  απολάμβανε  μεγάλο κύρος  όχι  μόνο  από  τους  κατοίκους  του  χωριού  ή  της  περιοχής  Μυλοποτάμου  αλλά  και  της  ευρύτερης  περιοχής  του  Ψηλορείτη  όπως  τα  χωριά  Κρουσώνας,  Βορίζα,  Καμάρες,  Γέργερη  κ.ά.
 
Η  συμβολή  στη  μεγαλειώδη  Αντίσταση  του  Κρητικού  λαού  τα  χρόνια  1941-1944,  του  Αρχηγού  Ανωγείων  και  Άνω  Μυλοποτάμου  Γιάννη  Δραμουντάνη-Στεφανογιάννη,  θα  μπορούσε  συνοπτικά  να  περιγραφεί  ως  εξής :
1ο)  Λίγο  πριν  τη  μεγαλειώδη  μάχη  της  Κρήτης  μαζί  με  άλλους  συγχωριανούς  του  έκαναν  απροσπέλαστο,  (για  ρίψη  αλεξιπτωτιστών  και  προσγείωση  αεροπλάνων)  το  Οροπέδιο  της  Νίδας,  τοποθετώντας  επί  μέρες  ογκόλιθους  στην  επιφάνειά  του.
 
2ο)  Αφού  δεν  έγινε  κατορθωτή  η  ρίψη  Γερμανών  αλεξιπτωτιστών  στη  Νίδα,  επικεφαλής  ομάδος  ενόπλων  Ανωγειανών  πήρε  μέρος  στη  Μάχη  της  Κρήτης  από  την  πρώτη  ως  την  τελευταία  ημέρα  στην  περιοχή  Λατζιμά  Ρεθύμνου.
3ο)  Ο  Γιάννης  Δραμουντάνης-Στεφανογιάννης  βοήθησε  και  πέτυχε  την  πρώτη  επαφή  του  πλοιάρχου  Πουλ  με  τον  Αντώνη  Γρηγοράκη-Σατανά  τον  Αύγουστο  του  1941.
 
4ο)  Μετά  τη  μάχη  της  Κρήτης  ο  Γιάννης  Δραμουντάνης  Στεφανογιάννης  ήταν  ένας  από  τους  32  συνολικά  Κρήτες  που  επικύρηξαν  οι  Γερμανικές  Αρχές  Κατοχής  και  καθ’όλη  τη  διάρκεια  της  τετράχρονης  σκλαβιάς  παρέμεινε  επικυρηγμένος  και  από  τους  πλέον  καταζητούμενους  Κρητικούς.
 
5ο)  Πήρε  μέρος  σε  όλες  τις  συσκέψεις  των  Αρχηγών  των  ενόπλων  Ανταρτικών  ομάδων  της  Κρήτης  (Καπετάνιων  Μπαντουβά,  Πετρακογιώργη,  Σατανά)  και  προετοίμασαν  από  κοινού  μαζί  με  τον  επικεφαλής  της  Αγγλικής  αποστολής  Τομ  Ταμπάμπιν  τα  πρώτα  σαμποτάζ  που  διενεργήθηκαν  σε  ολόκληρη  την  κατεχόμενη  Ευρώπη  τον  Ιούνιο  του  1942  (σαμποτάζ  Καστελλίου  Πεδιάδος  και  Ηρακλείου,  7  και  13  Ιουνίου  1942).
 
6ο)  Διατήρησε  άσβεστη  τη  σπίθα  και  τη  δίψα  της  λευτεριάς  σε  μια  μεγάλη  εδαφική  περιφέρεια  της  κεντρικής  Κρήτης  (Άνω και  Κάτω  Μυλοπόταμος – Δυτικό  Μαλεβύζι)
 
7ο)  Το  δυσκολότερο  έτος  της  Κατοχής,  το  1942,  όταν  οι  αντάρτες  που  λημέριαζαν  στα  βουνά  μετρούνταν  στα  δάχτυλα  των  χεριών,  έδωσε  καταφύγιο  στις  συμμαχικές  αποστολές   οι  οποίες  με  τους  σταθμούς  ασυρμάτου  που  έφεραν  στον  τόπο  μας  διατήρησαν  επαφή  με  το  Στρατηγείο  της  Μέσης  Ανατολής  (τον  ελεύθερο  τότε  κόσμο).  Τα  Ανωγειανά  μητάτα,  Κορακόπετρα,  Μίθια,  Πετροδολάκια  ήταν  τα  ασφαλή  καταφύγια  των  σταθμών  ασυρμάτου  και  των  Άγγλων  Αξιωματικών  Συνδέσμων  Τομ  Ταμπάμπιν,  Ραλφ  Στόκμπριτζ,  Πάτρικ  Λη  Φέρμορ  κ.ά.
 
8ο)  Παρέμεινε  αδούλωτος  ο  Ψηλορείτης,  το  μοναδικό  ίσως  ελεύθερο  τμήμα  του  νησιού  μας,  βρίσκοντας  εκεί  καταφύγιο  οι  καταδιωκόμενοι  από  τους  Γερμανούς  Κρήτες  αλλά  και  οι  Άγγλοι  στρατιώτες  οι  οποίοι  δεν  κατάφεραν  να  ακολουθήσουν  τους  συντρόφους  τους  μετά  τη  μάχη  της  Κρήτης.  Το  σπίτι  του  Στεφανογιάννη  στα  Ανώγεια  ήταν  το  ασφαλές  κρησφύγετο  δεκάδων  Κρητών  πατριωτών  που  έπεφταν  στη  δυσμένεια  των  κατακτητών  και  από  το  σπίτι  του  Στεφανογιάννη ξεκινούσαν  το  μεγάλο   ταξίδι  για  τα  νότια  παράλια  και  τη  μεταφορά  τους  στην  Αίγυπτο.
 
9ο)  Ο  Γιάννης  Δραμουντάνης-Στεφανογιάννης  ανέπτυξε  άριστη  συνεργασία με  τον  επικεφαλής  της  κατασκοπίας  των  νομών  Ηρακλείου-Λασιθίου  Γιώργο  Δουνδουλάκη  και  στο  σπίτι  του  στα  Ανώγεια  έγινε  η  αλλαγή  της  Αρχηγίας  από  το  Γιώργο  Δουνδουλάκη  στο  Μιχάλη  Ακουμιανάκη  την  Άνοιξη  του  1943.
 
10o)  Ο  Γιάννης  Δραμουντάνης-Στεφανογιάννης  τέλος  σφράγισε  με  το  αίμα του    τον  αγώνα  που  έδωσε  για  τα  πανανθρώπινα  ιδανικά  της  Ελευθερίας  της  Δικαιοσύνης  και  της  Ειρήνης,  πέφτοντας  νεκρός  χτυπημένος  πισώπλατα  από  τα  φονικά  βόλια  των  κατακτητών  στις  13  Φεβρουαρίου 1944.
 
Πηγή: anogi.gr