• Εξελικτική ηλιθιότητα στη συμπύκνωση των συμπερασμάτων ενώ οι φράσεις από μόνες τους αφήνουν την εμβροντησία να περιφέρεται μόνιμη επωδός στην εκδήλωση του στερεοτύπου.

Mυογράφημα

Στο κεφάλι το βλέμμα να ατενίζει τις μακριές γραμμές των οριζόντων.
Ελαφρύ το κούνημα της κεφαλής σημάδι παμμέγιστης κατανοήσεως των φαινομένων του σύμπαντος.
Βάδισμα αργόσυρτο, σημείωμα ανωτερότητας των σωμάτων, παρατήρηση παραγύρως και κοφτές αναπνοές, χαρακτηριστικό της εκφοράς λόγου της εντύπωσης.
Εμφάνιση επιτηδευμένου περιθωρίου, περιπλοκή περιπατητή του μεσονυκτίου και αποστασιοποιημένου εκφραστή της πραγματικότητας.
Φωνή να βγαίνει απ’ τα βάθη μακρινής ηπείρου, φράσεις μικρές, κοφτές, διανθισμένες με τα διαστήματα της σιωπής.
Τεχνική παρωχημένου αποτυπώματος υπονοούμενης παραγράφου.
Καλλιεργημένη αλαζονεία δίχως ουσία και ανεξιχνιάστου προελεύσεως η μορφή του υπερυψωμένου καυκάλου.
Στους ώμους κρεμασμένη η σημειογραφία και στις περιοχές των μικρών αναπνοών το γέλιο σέρνεται προς στην αμηχανία.
Απορία στα πέριξ και στο υπόφαιον της ανοίξεως η θλίψη ψάχνει τα όριά της στις ανακοινώσεις.
Μειδιάματα ένθεν κακείθεν και κατά τη διάρκεια της αναγνώσεως χωρίς τελεία, ξαφνικά.
Κραυγή ζώντος οργανισμού και στην πατριδογνωσία η συνιστώσα της αφέλειας προσδιορίζει με σαφήνεια τον κατακόρυφο διαμελισμό του τοπίου.

Παρασκήνιο

Παρερμήνευμα
Του πρώτου συνθετικού
Με το επίρρημα
Να συνοδεύει τον τόπο
Και η πρόθεσις
Υπό
Αρχαιοπρεπώς να δίνει
Στο ψιθύρισμα
Τις κρυμμένες πτέρυγες
Του λόγου
Στην αναπαράσταση
Πίσω από τα βλέμματα
Οι φωνές
Βρίσκουν στην τοποθέτηση
Τον χαμένο χρόνο
{απ’ έξω κι ανακατωτά μόνο μια λέξη}
ήξερε στον παρατατικό