Δύσφραστη η αμηχανία και στους οφθαλμούς κρεμασμένη η επιχειρηματολογία της πυγής, εύθραυστη αντίπραξη της πελαγοδρομίας φανερώνει άνευ σιέλου τη δύστυχη παρουσία της ανόητης έκθεσης των ενστίκτων.

Mυογράφημα

Με την αναίδεια να ξεφυσά αποστηθίζοντας.
Και τους χαμηλούς τόνους να προσπαθούν να αφήσουν στα σιγανά την εντύπωση.
Απέναντι προς αλλήλους.
Με το θλιβερό να ακυρώνει την ιδιότητα των επιθέτων.
Ουσιαστικά της μελαγχολίας.
Κι οι λέξεις μοναξιά της ουσίας στη διάθεση των κειμένων.
Στην εμμετρία των αντιθέσεων.
Η ρητορική των ομοίων.
Στις λεπτομέρειες κάτω απ’ τον ήλιο.
Με τα προσχήματα να αποσύρονται στην επανάληψη.
Βαρύσαρκος και αποφθεγματικός.
Θεατρικότητα της απαγγελίας.
Ευφυΐα παλαιού τρόπου.
Στο πλατάγισμα της γλώσσας. Όταν τα φωνήεντα διαδέχονται.
Στα χοντρά δάχτυλα τα σύμφωνα. Κι οι σταγόνες στο μέτωπο.
Με την αγωνία της υπεροχής να στέκεται στο αποτύπωμα.
Ολιγοβαρής. Απουσία νοήματος στα διαστήματα της εκφοράς.
Με την αφήγηση να περιπλέκει.
Και τους χρόνους να χάνονται στο μακρόσυρτο.
Στιγμιότυπα της ελλείψεως.
Ένθεν κακείθεν.
Στους τόπους όπου η επιτήδευση απελπισμένη μεταμφιέζεται.
Κακόμορφη δραματοποίηση ιδίων παραγράφων.
Στο περιθώριο του τετραδίου.
Στις κόκκινες επισημάνσεις.
Με τα κτητικά να καταλήγουν στο πικρό χαμόγελο των επιφωνημάτων.

Παράδρομος

Χωρίς αναπνοή
Στα πατήματα
Στα μυστικά σκαλοπάτια
Με το λιγοστό αντιλαμπύρισμα
(ήταν η Σελήνη κρυμμένη)
Πρώτη συνάντηση
Με το σκοτεινό
Στην ωραία πύλη
Των ερώτων
Με την καμπύλη να υποδέχεται
Στα θροΐσματα τον φόβο
Με το δάχτυλο σταυρό στη σιωπή
Στο φιλί