Παραπέτασμα της επιλογής στην ακραία υπέρτιτλη παρουσίαση των κειμένων ενώ στην εσπέρια απόδοση, το μυστικό κρυμμένο σηκώνει το σχήμα του μαρτυρίου. 

Μυογράφημα

Κρυμμένη σκιά. Στην αντίστροφη πλευρά. Έτσι όπως έπεφτε ο ήλιος. Πίσω από τον τοίχο. Ιχνογραφία μακριά.
Σχήμα δίχως την έκφραση.
Στην πλάτη. Έξω από τα μυστικά. Στην απουσία του χρώματος.
Στη διαδικασία της παραδόσεως.
Μια ξαφνική κίνηση. Στο τράβηγμα. Στο αναποδογύρισμα της εικόνας. Στο μάζεμα του πανιού στην άκρη της σκηνής.
Και ξεπήδησαν τα χρώματα. Ανακατεμένα και μπέρδεψαν.
Και μπλέχτηκαν οι φωνές, τα χρώματα κι οι ματιές.
Τριγύρω αδειανά τραπέζια. Σκόνη στη λαδομπογιά.
Φύλλα να τρέχουν. Καθίσματα αναποδογυρισμένα.
Στο πεζοδρόμιο. Μια στοίβα δεμένη. Εφημερίδες περιοδικά.
Στον θόρυβο. Να ανεβαίνουν τα ρολά. Σαν ματόκλαδα.
Έρημη πλατεία.
Και τα χέρια. Ανάμεσα στα πόδια. Με τους ώμους γειρτούς. Κι ένα κρύο ενός πρωινού.
Στην κίνηση η επανάληψη. Και ένα τρέμουλο να ξεφεύγει.
Στα ξεραμένα χείλια.
Κι εκείνη η μουσική. Όπως το εμβατήριο. Κι η φωνή.
Να δυναμώνει. Κι ο πόνος. Στα σφιγμένα δόντια.
Κρότος. Τινάχτηκε.
Ένα ποτήρι νερό άφησε τον κύκλο στη σκόνη.
Ξεδίψασε!

Ίσκιος

Τι ήθελε να πει
Όπως απλωνόταν
Στην απουσία της θάλασσας
Κι εκείνο το σημείο
Όπως την περισπωμένη
Στο φανέρωμα
Σκοτάδι
Όπως το φως Περιγράφει
Στις μολυβιές
Κι η σκιά
Αφηγείται
(κάθε πότε έρχεται το νερό)
στην ερώτηση
(όποτε θέλει )
τον ψίθυρο