Μία «μαύρη επέτειο» στην ιστορία του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου συμβολίζει η σημερινή ημέρα, καθώς πέρασαν 29 χρόνια από τον τραγικό τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Γιουβέντους

Μία «μαύρη επέτειο» στην ιστορία του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου συμβολίζει η σημερινή ημέρα, καθώς πέρασαν 29 χρόνια από τον τραγικό τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Γιουβέντους, στο στάδιο «Χέιζελ» των Βρυξελλών, όπου 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
 
32 Ιταλοί, φίλοι της Γιουβέντους, 4 Βέλγοι, 2 Γάλλοι κι ένας Βορειοϊρλανδός αποτελούν τον τραγικό κατάλογο των θυμάτων, ενώ πρέπει να γίνει αναφορά και στους 600 τραυματίες από τα θλιβερά επεισόδια.

 

Το ιστορικό της τραγωδίας
 
Η ΟΥΕΦΑ όρισε το «Χέιζελ» ως χώρο διεξαγωγής του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών για τη σεζόν 1984-1985, παρά το γεγονός ότι το γήπεδο των Βρυξελλών δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη φιλοξενία ενός τόσο μεγάλου αγώνα.
 
Αρκετοί φίλαθλοι, που δεν είχαν προμηθευτεί εισιτήριο, βρήκαν την ευκαιρία να μπουν στις κερκίδες από διάφορες «τρύπες». Οι οπαδοί της Λίβερπουλ είχαν καταλάβει το ένα πέταλο του σταδίου και αυτοί της Γιουβέντους βρίσκονταν ακριβώς απέναντι. Το σημαντικό στοιχείο, όμως, ήταν το εξής: στην κερκίδα Ζ, που βρισκόταν ακριβώς δίπλα στους φίλους των «κόκκινων», οι ουδέτεροι φίλαθλοι ήταν αναμεμειγμένοι με οπαδούς της «γηραιάς κυρίας».
 
Κάπου εκεί άρχισε το κακό… Οι φίλοι των δύο ομάδων άρχισαν την ανταλλαγή φωτοβολίδων, ενώ λίγη ώρα αργότερα οι οπαδοί της Λίβερπουλ επιχείρησαν να επιτεθούν μαζικά προς τους φίλους της Γιουβέντους. Αυτοί υποχώρησαν, δημιουργήθηκαν συνθήκες ασφυξίας και από την υπερσυγκέντρωση κόσμου κατέρρευσε ένα μεγάλο κομμάτι του τοίχου, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 39 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 600.

 
Το παιχνίδι ξεκίνησε κανονικά, μία ώρα μετά τη λήξη των τραγικών επεισοδίων, με τη Γιουβέντους να επικρατεί 1-0, χάρη σε (ανύπαρκτο) πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα ο Μισέλ Πλατινί στο 56ο λεπτό.

 

Οι συνέπειες και οι κινήσεις συγκίνησης
 
Η τραγωδία του «Χέιζελ» έφερε μία σειρά από σημαντικές συνέπειες. Καταρχάς, ξεκινώντας με το ποδοσφαιρικό κομμάτι, το γεγονός ότι οι φίλοι της Λίβερπουλ ήταν οι υπαίτιοι των επεισοδίων, οδήγησε στην απόφαση αποκλεισμού όλων των αγγλικών συλλόγων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για μία πενταετία, ενώ η Λίβερπουλ τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό έξι χρόνων. Η Γιουβέντους, από την πλευρά της, τιμωρήθηκε με ποινή διεξαγωγής κάποιων παιχνιδιών της επόμενης σεζόν «κεκλεισμένων των θυρών».

 
Παράλληλα, η «μαύρη» αυτή ημέρα οδήγησε στην αυστηροποίηση των μέτρων τάξης από όλους τους συλλόγους της Ευρώπης, προκειμένου να περιοριστεί η «δραστηριότητα» των χούλιγκαν. Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκαν βελτιωτικές εργασίες σε πολλά στάδια, για να προστατευθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η σωματική υγεία των θεατών.
 
Η Λίβερπουλ, από την πλευρά της, σε ένδειξη αναγνώρισης της μεγάλης καταστροφής που προκάλεσε μερίδα των οπαδών της, εγκαινίασε μνημείο στο δημαρχείο της πόλης, ενώ στις 26 Μαΐου 2010 έγιναν τα αποκαλυπτήρια πλακέτας μνήμης και συγγνώμης στην κερκίδα «Σέντενάρι» του «Άνφιλντ».

 
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί η εκπληκτική κίνηση των οπαδών της Λίβερπουλ στο πρώτο παιχνίδι στο οποίο ξανασυναντήθηκαν οι δύο σύλλογοι, στα πλαίσια των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2004-2005. Ολόκληρο το «Kop», η κερκίδα των φανατικών των «κόκκινων», δημιούργησε ένα κορεό, στο οποίο σχηματιζόταν η λέξη amicizia, η οποία σημαίνει «φιλία» στην ιταλική γλώσσα.