Ένα πολύ σημαντικό πολιτιστικό ηλεκτρονικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης είναι το www.thinkfree.gr, που διευθύνει ο δημοσιογράφος Γιάννης Κεσόπουλος. 

Την περασμένη εβδομάδα μου έθεσε το εξής ερώτημα: «Μια και, μεταξύ άλλων, έχει χαθεί και το νόημα των διακοπών, επιχείρησε με τον υποκειμενισμό που σε διακρίνει να μας γράψεις τι θα πει ‘‘κάνω διακοπές’’»! 

Η απάντηση μου ήρθε αυθόρμητα την ώρα που με πήρε τηλέφωνο, έγραψα αυτό που ζούσα εκείνη τη στιγμή…

Χτυπάει συνέχεια το τηλέφωνό μου εδώ στην πόλη που ψήνεται. «Σου στέλνω το δελτίο Τύπου, το έγραψα». «Πού είσαι;», τον ρωτάω. «Σίκινο», απαντά ο συνάδελφος. Ξαναχτυπάει το τηλέφωνο. «Μπορείτε να πάτε να δείτε το διαμέρισμα στην οδό Αμφιλόχου, είναι έτσι, αλλιώς, σας περιμένει η ιδιοκτήτρια», λέει η μεσίτρια κι ακούω τον παφλασμό. «Πού είστε;», τη ρωτάω. «Στη Φολέγανδρο», μου απαντάει.

Παίρνω μήνυμα έπειτα από λίγο από μια φίλη: «Οκ η παραγγελία, πούλησα τα ρούχα, κερνάω μόλις γυρίσω Αθήνα». «Πού είσαι;». «Χαλκιδική, μέχρι τις 25», η απάντηση. Καπάκι έρχεται μήνυμα στο Fb από την ξαδέλφη μου. «Τέλειωσα με τις δηλώσεις του ΕΝΦΙΑ, πάω να κάνω μια βουτιά», τοποθεσία Ρόδος, Δωδεκάνησα.
«Γράψε ένα κείμενο για το σάιτ με θέμα τις διακοπές», λέει ο καλός μου Γιάννης, ευρισκόμενος σε… διακοπές.

Τους φαντάζομαι όλους με λαπ-τόπ, i-Pad και κινητά, να φορούν μαγιό, να πίνουν φρέντο και να δουλεύουν ακατάπαυστα στην παραλία. Τι θέλουν και ταράζουν τη μακαριότητά μου; Γιατί εγώ –που με λυπούνται – κάθομαι εδώ και δύο ώρες στο μπαλκονάκι μου, κάτω από την τέντα, δίπλα στον βασιλικό μου που φλυαρεί, πίνω το εσπρεσάκι μου και διαβάζω το βιβλίο μου κι αυτοί οι παράξενοι ηλεκτρονικοί θόρυβοι – μπιπ, τζιζ, τραλαλά – των συσκευών απειλούν το δικαίωμά μου στην τεμπελιά…

Εντάξει, περνάω καλά, αν και σε μια ώρα θα πάω στο γραφείο, αλλά παρηγοριέμαι στη σκέψη ότι σε δύο βδομάδες θα είμαι στη θέση τους… με όλα αυτά τα αξεσουάρ να γεμίζουν άμμο και θα αναπολώ τις πραγματικές διακοπές… στο μπαλκονάκι μου!