Σεπτέμβριος του 2014: Τέλειωσαν και η 79η ΔΕΘ και οι υποσχέσεις από Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, οδεύουν προς το τέλος τα «θερινά τμήματα της Βουλής» (εάν κάποιος θυμάται κάποια χρονιά που τα θερινά λειτούργησαν τόσο πολύ όσο φέτος ας μας το γράψει)…

Έχουμε τελματώσει σε έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο…
Κολλήσαμε!..
Εάν περάσει στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης για να σταθούμε, τότε το επόμενο βήμα είναι ο ΚΥΝΙΣΜΟΣ, η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση, που αποτελούν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθίσταται από το μικροπρεπές ΕΓΩ!
 
Καιρός να… ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε το «εμείς», να διαπιστώσουμε ότι ακόμα υπάρχει EΛΠIΔA!
 
Αλλιώς, ο τελευταίος ας φροντίσει, παρακαλώ, να ρίξει την αυλαία, να σβήσει τα φώτα και «Καληνύχτα… Ελλάδα;».
 
Την έριξε την αυλαία ο κ. Παπανδρέου, την στερέωσε ο κ. Παπαδήμος και την κρατά κατεβασμένη με επιμέλεια η ιστορικά πρωτόγνωρη Συνεργασία των κ.κ. Σαμαρά – Βενιζέλου…
 
Κλείνοντας, θα απαντήσω στο ερώτημα του τίτλου τού σύντομου άρθρου μου δημοσιοποιώντας τον φόβο μου ότι με την παρούσα κυανοπράσινη Συγκυβέρνηση θα αργήσουμε πάρα πολύ μέχρι να πούμε ξανά:
 
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ!..