Στην κατάληψη του κτηρίου της ΓΣΕΕ στην οδό Πατησίων, προχώρησε ομάδα ατόμων σε ένδειξη συμπαράστασης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.

Από την πλευρά του προεδρείο της ΓΣΣΕ ανέφερε ότι δεν έχει πρόθεση να καλέσει την αστυνομία, ωστόσο έξω από το κτήριο βρίσκονται διμοιρίες των ΜΑΤ.

 
Οι καταληψίες δημοσιοποίησαν στο διαδίκτυο το ακόλουθο κείμενο:
 
 
“ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΤΕ ΟΤΑΝ ΥΠΟΤΑΧΤΕΙΤΕ,
ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΤΑΧΤΗ” 

Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου, καταλαμβάνουμε το κτίριο της ΓΣΕΕ ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 10/11, Νίκο Ρωμανό. Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός αποτελεί συνειδητό εχθρό του καθεστώτος. Επέλεξε να αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μέσα κι έξω από τις φυλακές.
 
Αυτοί που επιδιώκουν την εξόντωση ή την εξαναγκαστική συνθηκολόγηση του είναι:
 

• η κυβέρνηση, η οποία πιστή στις εντολές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, επιβάλλει την εφαρμογή των μνημονίων, μιας πολιτικής σκληρής οικονομικής λιτότητας και υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης,
• το κράτος, που επιβάλλει ένα καθεστως έκτακτης ανάγκης για να εκβιάσει την κοινωνική συναίνεση και να εγκαθιδρύσει το φόβο. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι φυλακές τύπου Γ', οι συλλήψεις και η διαπόμπευση “ορόθετικων” γυναικών, η βίαιη καταστολή διαδηλώσεων, τα βασανιστήρια,η αστυνομική κατοχή στις 

Σκουριές και η στοχοποίηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων συμπληρώνουν το παζλ μιας ελλάδας-φρούριο.
Αιχμή της κατασταλτικής πολιτικής σήμερα είναι η υπόθεση του αναρχικόυ απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού. Μεσω της δικής του εξόντωσης το κράτος επιδιώκει την εξουδετέρωση των επαναστατικών προταγμάτων: της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης, της αλληλεγγύης.
Των προταγμάτων εκέινων που μπορούν να πυροδοτήσουν την ταξική και κοινωνική αντεπίθεση, την επανάσταση. 
Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού δεν αφορά μόνο την κατάκτηση των εκπαιδευτικών του αδειών. Αποτελεί ανάχωμα στις φυλακές τύπου Γ', τις νέες ειδικές συνθήκες κράτησης, την περιστολή δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα απ'τους κρατούμενους. Αποτελεί ανάχωμα στη δολοφονική επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Για όλους αυτούς τους λόγους στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο μας και αλληλέγγυοι στον αγώνα του. 
 
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ