O Κάλχας, η Πυθία και οι δημοσκόποι
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 1881
10-09-2015
Δέκα μέρες πριν από τις εκλογές η εικόνα προεκλογικού ντέρμπι παραμένει, ενώ οι δημοσκοπήσεις, που αποτελούν ίσως το μοναδικό εργαλείο ανάλυσης αυτήν την περίοδο, δεν εμφανίζουν – παρά τις διαφοροποιήσεις τους – κάποιον από τους δύο «μεγάλους» με σαφές προβάδισμα. Όλοι οι παρατηρητές προσπαθούν να μαντέψουν την «έκπληξη», που συνήθως εμφανίζεται στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά δημοσκοπικά τίποτε τέτοιο δεν προκύπτει, πλην ίσως της διαφαινόμενης εισόδου της Ένωσης Κεντρώων στη Βουλή.
Παρατηρώντας τις δημοσκοπήσεις της εταιρείας Pulse RC, με την οποία συνεργάζονται και το «Ποντίκι» και η ιστοσελίδα του, μπορούμε να σημειώσουμε τα εξής, λαμβάνοντας ως βάση την Πρόθεση Ψήφου στην έρευνα που παρουσίασε την Τρίτη το βράδυ στο τηλεοπτικό κανάλι Action24 – και βεβαίως εν αναμονή της επόμενης έρευνας της εταιρείας για topontiki.gr.
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ένα ελαφρύ προβάδισμα 0,5% (26,5% – 26%), έχει υπέρ του την παράσταση νίκης με διαφορά 10% (48% – 38%), έχει τον Τσίπρα με μικρό προβάδισμα έναντι του Μεϊμαράκη στην «καταλληλότητα για την πρωθυπουργία» (35% – 33%), ενώ η χαμηλή του συσπείρωση (54%) του δίνει περιθώριο, αν αυξηθεί – όπως αναμένεται – την επόμενη εβδομάδα η πόλωση, να αντλήσει ακόμη περισσότερες δυνάμεις και να διατηρήσει ή να αυξήσει το μικρό προβάδισμά του.
Η Ν.Δ., σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ (και με ελαφρύ προβάδισμα σε μερικές έρευνες), φαίνεται να αγγίζει την οροφή της συσπείρωσής της (77%). Παρ’ ότι το μεγαλύτερο μέρος των αναποφάσιστων (8%) προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. επιχειρεί να τους προσεγγίσει, αλλά σαφώς τη χωρίζει μεγαλύτερη απόσταση.
Στην τρίτη θέση φαίνεται να σταθεροποιείται η Χρυσή Αυγή (6,5%), αλλά δεν μπορεί να αισθάνεται βέβαιη καθώς πολύ κοντά της υπάρχουν άλλα τρία κόμματα σε απόσταση από 0,5% έως 1,5%. Τέταρτο έως αυτήν τη στιγμή είναι το ΠΑΣΟΚ (6%), το οποίο δίνει μάχη ταυτοχρό- νως με τη Χ.Α. για την τρίτη θέση και με το ΚΚΕ (5,5%) για την τέταρτη. Σε απόσταση αναπνοής το Ποτάμι (5%) και όλα δείχνουν ότι αυτή η τετράδα θα δώσει σκληρή μάχη αυτές τις τελευταίες δέκα ημέρες – με αρχή το χθεσινοβραδινό ντιμπέιτ – για την τελική κατάταξη.
Ένα κεφάλαιο… μόνη της είναι η Λαϊκή Ενότητα (3,5%), η οποία μέχρι στιγμής φαίνεται να κερδίζει το συντριπτικό μέρος του ποσοστού της από τον ΣΥΡΙΖΑ (7% της δύναμής του στις εκλογές του Ιανουαρίου ή 2,54% του εκλογικού σώματος). Δεδομένης της κύριας απεύθυνσής της στη λαϊκή βάση του ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου, είναι ερώτημα το αν θα αντέξει την πόλωση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., την «πολιορκία» του ΚΚΕ και αν η ΛΑΕ εν τέλει θα καταφέρει να πολωθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να του αποσπάσει περαιτέρω κέρδη.
Οι ΑΝΕΛΛ (2%) φαίνεται ότι δυσκολεύονται πολύ να περάσουν τον πήχη του 3%, αλλά ας μην προτρέχουμε, αφού ανάλογη δημοσκοπική εικόνα εμφάνιζε το κόμμα αυτό και στις προηγούμενες εκλογές.
Τέλος, η Ένωση Κεντρώων (3,5%) δείχνει ότι ίσως αποτελέσει τη μίνι έκπληξη αυτών των εκλογών εισερχόμενη στη Βουλή.
Οι αναποφάσιστοι
Στη μάχη μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. το ζητούμενο – προκειμένου να προσελκυστούν οι αναποφάσιστοι – είναι το «θετικό» σενάριο για την επόμενη μέρα. Το μνημόνιο είναι δεδομένο, τα δύο κόμματα υπόσχονται ότι θα το εφαρμόσουν, ενώ παράλληλα επιχειρούν να πείσουν ότι θα διεκδικήσουν από το κουαρτέτο των ελεγκτών την εφαρμογή ενός «παράλληλου προγράμματος» ή κάποιων βελτιώσεων ώστε να αμβλυνθούν οι οξύτατες κοινωνικές επιπτώσεις από το νέο επώδυνο για την κοινωνία «πακέτο».
Σε δεύτερο επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αποφύγει τα σενάρια περί «μεγάλου» κυβερνητικού συνασπισμού τραβώντας διαχωριστική γραμμή με τη Ν.Δ. και επικαλούμενος ολόκληρο το μεταπολιτευτικό κυβερνητικό παρελθόν της.
Καθώς η Ν.Δ., από την πλευρά της, θεωρεί ότι προσφέρει εγγύηση πολιτικής σταθερότητας με την προπαγάνδιση της κυβέρνησης ευρείας αποδοχής, ο Μεϊμαράκης έφτασε στο σημείο να αποποιηθεί ακόμη και τη θέση του πρωθυπουργού αν η Ν.Δ. είναι πρώτο κόμμα, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα είναι να θολώνει κάπως το στίγμα ισχύος που επιχειρεί να εκπέμψει, αφού έτσι δημιουργείται αβεβαιότητα για το πρόσωπο του πρωθυπουργού σε ένα τέτοιο σχήμα.
Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο από την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse πάντως είναι οι απαντήσεις των ερωτηθέντων στο ερώτημα αν προτιμούν μια κυβέρνηση με επικεφαλής το πρώτο κόμμα και συμμετοχή ενός ή δύο μικρότερων κομμάτων ή μια κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. (μεγάλος συνασπισμός) μαζί με όποιο άλλο κόμμα επιθυμεί. Το ερώτημα αυτό μετατράπηκε σε μέτρο… αυτοπεποίθησης των ψηφοφόρων των δύο κομμάτων:
– Στο σύνολο των ερωτηθέντων, η κυβέρνηση χωρίς συμμετοχή του δεύτερου κόμματος συγκεντρώνει 44%, ενώ η κυβέρνηση με συμμετοχή και των δύο πρώτων το 39%.
– Στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση χωρίς συμμετοχή του δεύτερου κόμματος συγκεντρώνει 62%, ποσοστό που δηλώνει και αποδοχή της γραμμής Τσίπρα περί μη συνεργασίας με τη Ν.Δ., αλλά και την αισιοδοξία τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και θα επιλέξει τους συμμάχους του.
– Στους ψηφοφόρους της Ν.Δ., αντιστρόφως, η κυβέρνηση με συμμετοχή και των δύο πρώτων κομμάτων (μεγάλος συνασπισμός) συγκεντρώνει 63%, ποσοστό που δηλώνει και αποδοχή της γραμμής Μεϊμαράκη, αλλά και ανασφάλεια για τη νίκη του κόμματός τους. Ο μεγάλος συνασπισμός φαίνεται να αποτελεί τη μόνη βέβαιη οδό για τη συμμετοχή του κόμματός τους στην εξουσία.
Βεβαίως όλα αυτά δεν είναι παρά ενδείξεις βασισμένες σε δημοσκοπικά στοιχεία. Όσο μάλιστα η εικόνα παραμένει θολή σε όλα τα μέτωπα, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Συνεπώς, με (νέα) αφετηρία την επόμενη έρευνα της Pulse για topontiki.gr και πολύ σοβαρό ενδιάμεσο σταθμό το ντιμπέιτ μεταξύ Τσίπρα και Μεϊμαράκη τη Δευτέρα, ενδέχεται την επόμενη εβδομάδα η εικόνα να είναι αρκετά ευκρινέστερη. Έως τότε… υπομονή.