Θέλει ο Τσίπρας να επιβιώσει;
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 1899
14-01-2016
Πολύς λόγος για τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ν.Δ. Η υπερεπένδυση στο πρόσωπό του από όλους όσοι αγωνιωδώς έψαχναν πολιτικό αντίβαρο στον Τσίπρα έδειξε να αποδίδει και το ντέρτι τους να βρουν αποκούμπι μοιάζει να δικαιώνεται.
Πολύς λόγος για τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ν.Δ. Η υπερεπένδυση στο πρόσωπό του από όλους όσοι αγωνιωδώς έψαχναν πολιτικό αντίβαρο στον Τσίπρα έδειξε να αποδίδει και το ντέρτι τους να βρουν αποκούμπι μοιάζει να δικαιώνεται. Όμως δικαιώνεται ή απλώς… «μοιάζει να δικαιώνεται»; Αυτό, όσο και αν ακούγεται βαρύ για τον Μητσοτάκη τζούνιορ, δεν εξαρτάται από τον ίδιο, αλλά από τον Τσίπρα!
Για να το κάνουμε «πενηνταράκια», ο Τσίπρας δεν κινδυνεύει, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
- Ότι η κυβέρνησή του θα δουλεύει για την ανασυγκρότηση της χώρας αντί να ασχολείται με το παραδοσιακό παιχνίδι ρουσφετιών, στους σωρηδόν διορισμούς συζύγων, αδελφών, κουμπάρων, κολλητών και λοιπών συγγενών στον κρατικό μηχανισμό. Σε αυτό το παιχνίδι, άλλωστε, οι Μητσοτάκηδες είναι καλύτεροι και το έχουν διαχρονικά αποδείξει.
- Ότι οι υπουργοί του θα ασχολούνται με τη μεταρρύθμιση των τομέων ευθύνης τους επί το λειτουργικότερον και παραγωγικότερον και όχι με την άθλια ρουσφετολογική ή ιδεοληπτική λογική με την οποία ήδη διοικούν τα υπουργεία. Σε αυτό ήδη ο (νεοφιλελεύθερος!) Μητσοτάκης διακρίθηκε περισσότερο από αυτούς και με τις απολύσεις των ταπεινών φτωχοδιαβόλων του Δημοσίου και με τη διατήρηση των παρασίτων και με την απόπειρα ενίσχυσης του ρουσφετολογικού κράτους, ακόμη και την ώρα που οι δανειστές επέτασσαν να μειωθεί.
- Ότι, παρά τις μη παρακάμψιμες μνημονιακές υποχρεώσεις τους, τα στελέχη της κυβέρνησης θα εργάζονται με τελικό στόχο την υπεσχημένη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με ανάδειξη των παραδοσιακών ή αναδυόμενων παραγωγικών δυνατοτήτων της και όχι με τη μετατροπή της σε κακέκτυπο ασιατικής ή αφρικανικής οικονομίας. Άλλωστε στη δεύτερη επιλογή ο Μητσοτάκης άνετα θα αναδειχθεί καλύτερος.
- Ότι στη συνταρακτική κρίση, η οποία συμπυκνώνει το μεταναστευτικό, την αλλαγή συνόρων στην ευρύτερη και κοντινή γειτονιά μας και τα εθνικά μας θέματα, θα λειτουργήσει με κριτήριο τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας και της κλυδωνιζόμενης ισχύος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή της. Άλλωστε η οικογένεια Μητσοτάκη έχει διακριθεί πολύ περισσότερο στο παρελθόν στις… ρεβεράντζες με την Τουρκία από όσο οι διάφοροι χαζοχαρούμενοι «κοσμοπολίτες» του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ζητούμενο για τον πρωθυπουργό είναι απλό: Ο νέος αντίπαλός του είναι πολύ πιο πεπειραμένος – λόγω οικογενειακής παράδοσης – σε όλα τα «φάλτσα» στα οποία υποπίπτει η σημερινή κυβέρνηση. Στο χέρι του Τσίπρα είναι να χαράξει στρατηγική επωφελούς για τη χώρα διαφοροποίησης από τον νεόκοπο αρχηγό της Ν.Δ. Σε άλλη περίπτωση μπορεί απλώς να περιμένει το πολιτικό του τέλος. Προς μεγάλη ικανοποίηση όλων όσοι σήμερα επενδύουν στον Μητσοτάκη για να σώσουν τον προσωπικό τους κορβανά…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
