Σημαντική δωρεά έκανε στο Κρατικό Αρχείο της Κύπρου ο παλαίμαχος δικηγόρος , Ρένος Λυσιώτης, ο οποίος υπερασπίστηκε σε βρετανικό δικαστήριο στην Κύπρο την περίοδο της βρετανικής αποικιοκρατίας στο νησί τους ήρωες της ΕΟΚΑ του 1955-56 Μιχάλη Κουτσόφτα και Ανδρέα Παναγίδη, οι οποίοι τον Ιούνιο του 1956 καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό, ο οποίος έγινε στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας, όπου και ενταφιάστηκαν.

Ο κ. Λυσιώτης δώρισε στο Κρατικό Αρχείο τον φάκελο της δίκης με τον αριθμό 671/56.

Επίσης , καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ο Παρασκευάς Χοιροπούλης. Δικηγόρος του Χοιροπούλη ήταν ο Τίτος Φάνος.

Στην τελετή παράδοσης του φακέλου, που περιέχει σημειώσεις, τεκμήρια και άλλα σημαντικά στοιχεία της συγκεκριμένης υπόθεσης, από τους Λυσιώτη και Φάνο, ήταν παρόντας τα τρία παιδιά του Ανδρέα Παναγίδη, Αριστείδης, Δέσποινα και Αυγή και η αδερφή του Μιχάλη Κουτσόφτα, Παρασκευή.

Ευχαριστώντας τον κ. Λυσιώτη, ο κ. Νικολάου τον διαβεβαίωσε ότι το αρχειακό αυτό υλικό, το Κρατικό Αρχείο, η διευθύντρια του οποίου ήταν επίσης παρούσα στην τελετή στο υπουργείο Δικαιοσύνης, θα φυλάσσει σαν κόρη οφθαλμού, όπως διατηρεί όλες τις αρχειακές συλλογές που σχετίζονται με τη δράση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Επίσης, υπάρχει χειρόγραφη επιστολή προς τον Βρετανό κυβερνήτη, Τζον Χάρτινγκ, από τους δικηγόρους, Γλαύκο Κληρίδη, Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη, Τίτο Φάνο και Ρένο Λυσιώτη για επίδειξη επιείκειας προ της εκτέλεσης της ποινής του απαγχονισμού. Λυσιώτη”.

Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας ήταν μόλις 22 ετών. Το ίδιο και Ανδρέας Παναγίδης, ο οποίος ήταν πατέρας τριών παιδιών – ηλικίας ενός, δύο και τριών ετών τότε – όμως αυτά τα δεδομένα άφησαν ασυγκίνητο τον βρετανό κυβερνήτη Χάρτινγκ στην ύστατη έκκληση να τους αποδοθεί χάρη.

Ο Ρένος Λυσιώτης , μιλώντας στο ΚΥΠΕ, ανέφερε ότι ο φάκελος είναι «ιερό κειμήλιο που κρατά 60 τώρα χρόνια». Εξιστόρησε τις συνθήκες και το ιστορικό της δίκης, που κράτησε μόνο λίγες μέρες. Για τους ήρωες είπε: “τους γνώρισα από κοντά, τους αγάπησα και ποτέ δεν τους ξέχασα”.

Η Αυγή Παναγίδου, ευχαριστώντας τους δικηγόρους, είπε ότι είναι τιμή τους να φέρουν το όνομα του Ανδρέα Παναγίδη και νιώθουν περήφανοι που έχουν αυτόν για πατέρα τους, «που αγάπησε τόσο πολύ την πατρίδα του, την έβαλε πάνω από τα παιδιά του. Είναι τιμή για μας αυτό».