Ο Δήμος Μπουλούκος, παρουσίασε στο gazzetta την Πέμπτη την ζωή του Παύλου Μάμαλου, του χρυσού Παραολυμπιονίκη στο Ρίο.

Ανάμεσα στη συγκλονιστική του ζωή, υπήρχε ένα απόσπασμα από παλιότερή του συνέντευξη, με τα λόγια του να παρακινούν και να συγκινούν.

Ο Μάμαλος θυμήθηκε τα χρόνια που ήταν σχολείο, όπου του πετούσαν τσάντες και εκείνος καθόταν σε μια άκρη κλαίγοντας, με τους άλλους να τον κοροϊδεύουν.

Ιδού το κομμάτι από την εξομολόγησή του:

«Τα παιδιά με κοροϊδεύανε, με λέγανε ανάπηρο, κούτσαβο και τέτοια πράγματα. Εγώ καθόμουν σε μια γωνιά και έκλαιγα, όταν κτύπαγε το κουδούνι και ανέβαιναν τα παιδιά πάνω, εγώ καθόμουν από κάτω και έκλαιγα. Μου πετούσαν τις τσάντες από το παράθυρο και μου ερχόντουσαν στο κεφάλι και με κορόιδευαν. Δεν με παίρνανε σε εκδρομές, δεν με παίρνανε σε πενταήμερες, καθόμουν μόνος στο σχολείο μέχρι να γυρίσουν τα άλλα παιδιά και έτσι κάποτε, όταν έφτασα στην έκτη δημοτικού, τα παράτησα το σχολείο τελείως και δεν πήγα γυμνάσιο».

Πηγή: Gazzetta