Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Γιουν-Σιν Φου του Τμήματος Βιοστατιστικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανέλυσαν γενετικά δεδομένα και εφάρμοσαν μοντέλα γενετικής των πληθυσμών για πάνω από 2.700 είδη σπονδυλωτών.

Κατά μέσο όρο, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, οι πληθυσμοί των απειλούμενων ειδών μειώνονταν κατά περίπου 25% κάθε δέκα χρόνια. Μάλιστα, ο αρχικός αριθμός των απειλούμενων ειδών, προτού αρχίσει η ταχεία μείωσή τους, ήταν ήδη μικρότερος κατά περίπου 22% σε σχέση με τον αριθμό των μη απειλούμενων ειδών.

Η σταδιακή απομείωση πολλών ζώων αποδίδεται κυρίως στην εξάπλωση της εκβιομηχάνισης μετά το τέλος του 19ου αιώνα και στην, εξαιτίας αυτού του λόγου, αναστάτωση ή την καταστροφή σε διάφορα οικοσυστήματα του πλανήτη.