Οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) και του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, με επικεφαλής τον μηχανολόγο μηχανικό Μάθιου Στεϊμέιτς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Scientific Reports”.

Η μύτη ενός σκύλου εισπνέει και εκπνέει συνεχώς αέρα με ρυθμό πέντε φορές το δευτερόλεπτο, «πιάνοντας» οσμές οι οποίες στη συνέχεια αναλύονται από περίπου 300 εκατομμύρια κυτταρικούς οσφρητικούς υποδοχείς.

Η τεχνητή μύτη, που μιμείται αυτή τη διαδικασία, προσαρμόζεται στο μπροστινό τμήμα μιας συμβατικής συσκευής ανίχνευσης εκρηκτικών και βελτιώνει κατά πολύ την αποτελεσματικότητά της. Στο μέλλον, η αποτελεσματικότητα αυτή αναμένεται να βελτιωθεί περαιτέρω.

Η πλαστική τεχνητή μύτη, που βγαίνει από τρισδιάστατο εκτυπωτή, μπορεί μελλοντικά να αξιοποιηθεί και στο βιοϊατρικό τομέα, για να μυρίζει παθογόνους μικροοργανισμούς, ακόμη και τον καρκίνο. Διάφορες ερευνητικές ομάδες ανά τον κόσμο προσπαθούν να δημιουργήσουν ηλεκτρονικές μύτες, που θα χρησιμοποιηθούν ως διαγνωστικά εργαλεία.