Μιλώντας αποκλειστικά στο Secret της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, η δημοσιογράφος αποκαλύπτει πως δέχεται κύμα σεξιστικών και όχι μόνο επιθέσεων.

«“Γκόμενα κάποιου” ή “ποιος τη σπρώχνει” ή “γλάστρα”, είτε ως χαρακτηρισμοί είτε ως υπαινιγμοί, πίσω από την ασφάλεια του πληκτρολογίου επωνύμων ή ανωνύμων ή πολύ χειρότερα, συναδέλφων και δη γυναικών, είναι αυτά που ακούει όποια από εμάς τολμήσει να δημοσιολογήσει ή να πολιτικολογήσει… Είναι όπως όταν οδηγείς και κάνεις -ή δεν κάνεις- λάθος και ο τζάμπα μάγκας από το δίπλα αυτοκίνητο δεν θα σε πει κακή οδηγό, αλλά “που@@@@”… (Είμαι νέα οδηγός, το ακούω συχνά!). Όσο πιο νέα ή πιο ξανθιά τόσο πιο πεζοδρομιακό το σχόλιο…», υποστηρίζει η Νατάσα Γιάμαλη και συνεχίζει μιλώντας για κιτρινισμό.

«Συγκεκριμένα Μέσα, που ξύνουν κάθε φορά λίγο περισσότερο τον πάτο του κιτρινισμού και του σεξισμού, επιλέγουν να παρουσιάζουν φωτογραφίες που υφάρπαξαν από τα social media, διανθισμένες με πληροφορίες που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Άρα, φοβάμαι ότι δεν έχει νόημα να επικαλούμαι τη δεοντολογία. Το ζήτημα είναι, εκτός από το πολιτικό, βαθύτατα πολιτισμικό…».

Η δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης δεν διστάζει, μάλιστα, να πει πως δεν θα σταματήσει στιγμή να πολεμά τον σεξισμό. «Δεν θα ακούσουμε κανέναν να μιλά για το “θεληματικό πηγούνι” του Άρη Πορτοσάλτε, μόνο για το “αβυσσαλέο ντεκολτέ” γυναικών συναδέλφων… Δεν θα ακούσουμε κανέναν να μιλά για τους “γκρίζους κροτάφους” του Γιάννη Πρετεντέρη, μόνο για τις “χυμώδεις καμπύλες” της τάδε… Δεν θα ακούσουμε κανέναν να μιλά για τα “tailored, στενά σακάκια” του Παύλου Τσίμα, μόνο για τις “μπούκλες που χαϊδεύουν όλο γοητεία το πρόσωπο” της όποιας δημοσιογράφου… Ως νέα γυναίκα και ως αριστερή, θεωρώ καθήκον μου να πολεμώ τον σεξισμό, από όπου κι αν προέρχεται, ασχέτως του ποιον στοχεύει… Βλέπεις, είναι κάποια πράγματα που στην Ελλάδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν είναι και τόσο δεδομένα».

Πηγή: ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ