Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό American Journal of Psychiatry, εξέτασε 21 έφηβες πριν και μετά τη θεραπεία για την ανορεξία και διαπίστωσε ότι οι εγκέφαλοί τους είχαν ακόμα ένα υπερυψωμένο σύστημα ανταμοιβής σε σύγκριση με 21 συμμετέχουσες που δεν έπασχαν από τη συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή.

«Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν θεραπευτεί», δήλωσε ο Guido Frank, MD, συντάκτης της μελέτης και αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κολοράντο.

«Αυτή η ασθένεια αλλάζει ριζικά την αντίδραση του εγκεφάλου στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Χρειάζεται χρόνος μέχρι ο εγκέφαλος να επιστρέψει στη φυσιολογική του κατάσταση». Η απάντηση σύμφωνα με τους ερευνητές μπορεί να κρύβεται στον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη.

Η ντοπαμίνη μεσολαβεί στην εκμάθηση της ανταμοιβής και υπάρχει υποψία ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην παθολογία της νευρικής ανορεξίας. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι ο περιορισμός των τροφίμων ή η απώλεια βάρους βελτιώνει την απόκριση της ντοπαμίνης στην ανταμοιβή.

Με αυτό κατά νου, ο Φρανκ, ειδικός στις διατροφικές διαταραχές και οι συνεργάτες του θέλησαν να δουν αν αυτή η αυξημένη δραστηριότητα του εγκεφάλου ομαλοποιείται όταν ο ασθενής ανακτά το βάρος του. Οι συμμετέχουσες στη μελέτη, έφηβα κορίτσι ηλικίας 15 και 16 ετών, υποβλήθηκαν σε μια σειρά από γευστικές δοκιμές ανταμοιβής-μάθησης, ενώ παράλληλα εξεταζόταν η δραστηριότητα του εγκεφάλου τους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αποκρίσεις στην ανταμοιβή ήταν υψηλότερες στα κορίτσια με τη νευρική ανορεξία σε σύγκριση με εκείνα που δεν έπασχαν από τη διαταραχή. Αυτό ομαλοποιήθηκε κάπως με την αύξηση του σωματικού βάρους, αλλά συνέχισε να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Ταυτόχρονα, η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα με ανορεξία είχαν εκτεταμένες αλλαγές σε τμήματα του εγκεφάλου, όπως ο νησιωτικός φλοιός (νήσος), που επεξεργάζεται τη γεύση, μαζί με έναν αριθμό άλλων λειτουργιών. Όσο πιο πολύ άλλαζε ο εγκέφαλος, τόσο πιο δύσκολο ήταν να θεραπευθεί η πάθηση.

Ο Φρανκ είπε ότι οι βιολογικοί δείκτες που ανακαλύφθηκαν εδώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον προσδιορισμό της πιθανότητας επιτυχίας της θεραπείας. Δείχνουν επίσης τον δρόμο προς τη χρήση φαρμάκων που στοχεύουν το σύστημα ανταμοιβής της ντοπαμίνης.

«Η νευρική ανορεξία είναι δύσκολο να θεραπευθεί. Είναι η τρίτη πιο κοινή χρόνια ασθένεια μεταξύ των έφηβων κοριτσιών με ποσοστό θνησιμότητας 12 φορές υψηλότερο από το ποσοστό θανάτου για όλες τις αιτίες στις ηλικίες 15-24 ετών» είπε ο Φρανκ. «Με μελέτες όπως αυτή ωστόσο, μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για το τι στην πραγματικότητα συμβαίνει στον εγκέφαλο. Αν κατανοήσουμε αυτό το σύστημα, μπορούμε να αναπτύξουμε καλύτερες στρατηγικές για τη θεραπεία της νόσου», συμπλήρωσε.

Πηγή: stogiatro.gr