Γνωστή η κριτική προς την Κομισιόν, αλλά γνωστός και ο αντίλογος, ότι δηλαδή η ευθύνη για καθυστερήσεις και ολιγωρίες ανήκει στα κράτη-μέλη. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Κνάους αναγνωρίζει ότι δεν έχει ευδοκιμήσει η «λογική του Δουβλίνου» που θέλει όλους τους αιτούντες άσυλο να καταθέτουν υποχρεωτικά τη σχετική αίτηση στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ε.Ε. Η αρχική ιδέα, επισημαίνει, ήταν ακριβώς να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να αποφευχθούν παράλληλες αιτήσεις για άσυλο, αλλά τελικά η όλη διαδικασία «δεν λειτούργησε ποτέ».

Ο κ. Κνάους προτείνει μία νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση, αίτημα το οποίο δεν είναι καινούριο, αλλά το επαναφέρει και επισημαίνει ότι χρειάζεται μία νέα πολιτική για τη μετανάστευση και την παροχή ασύλου. Όπως τονίζει, «ενώ έχουμε όλο και λιγότερες αφίξεις μέσω Τουρκίας- και ευτυχώς τους τελευταίους μήνες δεν είχαμε ούτε έναν πνιγμό στο Αιγαίο- την ίδια στιγμή στην κεντρική Μεσόγειο καταγράφουμε τη μεγαλύτερη καταστροφή των τελευταίων τεσσάρων χρόνων. Πέρυσι είχαμε αριθμούς-ρεκόρ, φέτος συμβαίνει το ίδιο. Έχουμε μία στρατηγική για το Αιγαίο, αλλά όχι και για την κεντρική Μεσόγειο. Με αποτέλεσμα να πνίγονται 15-20 άνθρωποι κάθε μέρα…».

Η «στρατηγική» στην οποία αναφέρεται ο πολιτικός επιστήμων και ιδρυτής της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Σταθερότητας (ESI) είναι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που είχε τεθεί σε ισχύ τον Μάρτιο του 2016. Ο Γκέραλντ Κνάους θεωρείται εμπνευστής της. Αλλά ενώ η συμφωνία σε μεγάλο βαθμό υλοποιείται, δεν λειτουργεί το ίδιο καλά η επανεγκατάσταση και ο συμπεφωνημένος διαμοιρασμός των προσφύγων ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Ο Κνάους επισημαίνει το πρόβλημα, υπερασπιζόμενος ωστόσο τη συνολική συμφωνία με την Άγκυρα.

Ποιο το «διά ταύτα» μετά από όλα αυτά; Σύμφωνα με τον Γκέρλαντ Κνάους η ΕΕ θα πρέπει να ακολουθήσει τη λογική των διαπραγματεύσεων με τρίτες χώρες στα πρότυπα αντίστοιχης διμερούς συμφωνίας που είχαν συνάψει οι ΗΠΑ με την Κούβα πριν από 22 χρόνια. «Να πει δηλαδή η ΕΕ στη Σενεγάλη, στη Νιγηρία ή στην Ακτή Ελεφαντοστού ότι ορίζεται μία συγκεκριμένη ημερομηνία, μετά την οποία θα πρέπει να επιστρέφουμε πολίτες από τις συγκεκριμένες χώρες και εκείνες θα πρέπει να τους δέχονται πίσω» εξηγεί ο σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης και προσθέτει: «Όμως την ίδια στιγμή θα προσφέρουμε και μία ποσόστωση για υποτροφίες και χορήγηση βίζας, έτσι ώστε ένας συγκεκριμένος αριθμός πολιτών, μερικές χιλιάδες δηλαδή, να έρχεται κάθε χρόνο με τρόπο οργανωμένο και νόμιμο. Αλλά αυτό, μόνο για όσο χρονικό διάστημα και ο αντισυμβαλλόμενος θα είναι διατεθειμένος να εκπληρώσει το δικό του κομμάτι της συμφωνίας».

 

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ