Σε αυτή σημειώνει: «Ξεχνά ότι και εμείς πήγαμε σε κηδείες» και προσθέτει πως «είδαμε μάλιστα τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, ως ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα και τόσων άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, να φροντίζουν οι φονιάδες – οι κάθε λογής Καλαμπόκες, Ρουπακιάδες, Παττακοί – να αποκαθίστανται σε θέσεις Τραπεζών, να παρελαύνουν αμετανόητοι στα κανάλια και στη βουλή και να απολαμβάνουν την θαλπωρή της κατοικίας τους, κόντρα στο κοινό αίσθημα της κοινωνίας».

Ο Δ. Τεμπονέρας επιτίθεται στον Κώστα Μπακογιάννη καθώς, όπως λέει, «δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκα μόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού».

Για την χορήγηση αδείας στον Δ. Κουφοντίνα, παρότι δεν τον κατονομάζει, αναφέρει: «να μην είναι εκδικητική απέναντι σε ανθρώπους που χρεώνονται την ευθύνη των πράξεων τους».