Ακόμα και η εμφάνισή του παρέπεμπε σε ιερέα, μέχρι βεβαίως το σπινθιροβόλο βλέμμα του προς τον συνομιλητή του να ισορροπήσει την κατάσταση.

Κι όμως, η σχέση του Τζίμη Πανούση με την Εκκλησία δεν περιοριζόταν μόνο «επί σκηνής». Ο καλλιτέχνης που συχνά ταξίδευε στο εξοχικό του στην Άνδρο, επισκεπτόταν συχνά ένα μοναστήρι και συνομιλούσε για ώρες με τους μοναχούς που ζουν εκεί.

Λόγω του παρουσιαστικού του, αρκετοί ήταν οι πιστοί που τον περνούσαν για παπά και του φιλούσαν το χέρι:

«Δεν πειράζει, κοντεύω να το συνηθίσω! Με τόσους ρόλους παπάδων που έχω παίξει σχεδόν βρίσκω… φυσιολογικο να μου φιλάνε το χέρι! Τώρα ετοιμάζομαι για να παίξω και τον ρόλο ενός μοναχού! Άλλωστε είναι αρκετοί αυτοί που με χαιρετούν στον δρόμο νομίζοντας με παπά! Δεν τους απογοητεύω: Τους αντιχαιρετώ και συνεχίζω! Αν το σκεφτείς η δουλειά που κάνω μοιάζει με του παπά. Μαζεύω από τον κόσμο αυτά που θέλει να πει, αυτά για τα οποία θέλει να ξεσπάσει. Τον “εξομολογώ” δηλαδή. Και μετά του τα ξαναδίνω πίσω για να γελάσει. Βοηθώ να εκτονωθούν. Άρα είμαι εξομολόγος του κοινού μου» είχε πει λίγους μήνες πριν.

Ο Τζίμης Πανούσης έφυγε από τη ζωή το απόγευμα του Σαββάτου σκορπώντας τη θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και όχι μόνο. Πριν περίπου ένα μήνα ο καλλιτέχνης είχε υποστεί καρδιακή προσβολή, καταφέρνοντας να επανέλθει. Αυτή τη φορά, όμως, η καρδιά του δεν άντεξε… Πέθανε από ανακοπή καρδιάς στα 64 του χρόνια.