«Ξαφνικά. Ο Θόδωρος έμπαινε στο γραφείο ξαφνικά. Χτύπαγε το τηλέφωνο ξαφνικά. Έφευγε ξαφνικά. Μαζί με τον πάκο τις εφημερίδες του σε μία σακούλα. Ο Θόδωρος ήταν ένας αιφνιδιαστικός καταληψίας της σκέψης, αλλά ​ποτέ του χώρου.​ Με την συμπυκνωμένη πείρα του, με την βαθιά αριστεροσύνη του, την πολιτική του οξυδέρκεια, το σαρωτικό του χιούμορ και την αβάσταχτη γοητεία μιας προσωπικότητας με μυθιστορηματικά χαρακτηριστικά. Ας ήταν μια κόνξα από αυτές που δεν μας αιφνιδιάζουν,​ γιατί ξέρουμε-όπως και ο ίδιος-πώς και πού ήταν​ ταγμένος. Ο Θόδωρος κάπου κρύβεται κι από κάπου μας την έχει στημένη. Περιμένουμε», αναφέρει για τον ξαφνικό θάνατο του δημοσιογράφου.