Πριν λίγες μέρες, ωστόσο, στο αποκορύφωμα του ανανεωτικού του πνεύματος το οποίο εισήγαγε στην πολιτική, κλήθηκε να σχολιάσει το ευγενές αντιμνημονιακό σύνθημα που ανανέωσε τον κοινοβουλευτισμό στην Ελλάδα: «να καεί – να καεί η π…… η Βουλή». Το σύνθημα παιάνιζαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ και το επανελάμβανε βορειοελλαδίτης βουλευτής της ΕΚ.

Είμαστε πια υποχρεωμένοι – κι αυτό αποτελεί μια τεράστια συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην ανανέωση των πολιτικών ηθών του σάπιου συστήματος –  να ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν ακραίο παραλογισμό. Να αποδείξουμε ότι δεν είναι στοιχειωδώς αξιοπρεπές, εκτός των μυρίων άλλων περιπτώσεων, ένας βουλευτής  που εισπράττει την βουλευτική αποζημίωση και υπηρετεί το κοινοβούλιο, να κραυγάζει πως η Βουλή είναι μια εκδιδόμενη σε μπουρδέλο – για να θυμηθούμε και την προηγούμενη βερσιόν του συνθήματος…  Αυτού καταλήξαμε υπερηφάνως και αντιμνημονιακώς.

Ωστόσο, εγώ θα εστιάσω στο επικίνδυνο φαινόμενο της μη αποδοχής ή της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.  Ο κύριος Λεβέντης με τον οποίο ποτέ δεν γελάσαμε, ούτε διασκεδάσαμε, μας βγάζει όλους τρελούς με την περίπτωσή του. Όχι, δεν το είπε ο βουλευτής του το αισχρό σύνθημα. Κάποιο άλλο παιδάκι, αόρατο, το είπε. Εκείνος κουνούσε απλώς τα χείλη του…   

Η Μακεδονία είναι ελληνική! Ζήτω ο ΠΑΟΚ!