Υπό τις επευφημίες 300 κολυμβητών που τον συνόδευσαν στα τελευταία μέτρα ως τη στεριά, ο Έντγκλεϊ έφτασε τρέμοντας στον τερματισμό και όπως αποκάλυψε αργότερα η πρώτη σκέψη του μετά τον απόπλου της Βρετανίας, ήταν το φαγητό, μια ζεστή κουβέρτα και μια αγκαλιά.
«Ήταν τόσο περίεργο», δήλωσε ο ίδιος γελώντας. «Ανησυχούσα πραγματικά ότι απλώς θα πέσω κάτω με τα μούτρα».

 

Τις 23 εβδομάδες που πέρασε στη θάλασσα ο αθλητής κολυμπούσε έως και δώδεκα ώρες ημερησίως, ακόμη και τη νύκτα για να σπάσει το ρεκόρ και ξεκουραζόταν σε ένα καταμαράν το οποίο τον συνόδευε.

Προφανώς αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, όπως καταιγίδες, τσιμπήματα από μέδουσες, κράμπες και φυσικά παγωμένα νερά. Το χειρότερο όπως τόνισε ήταν μια τεράστια μέδουσα που κόλλησε στο πρόσωπό του για 30 λεπτά στη διάρκεια μιας τεράστιας δύνης που δημιουργήθηκε. Όσον αφορά τη στιγμή που θα του μείνει αξέχαστη; Όταν εισήλθε στο κανάλι του Μπρίστολ όπου τον συνόδευε μια θηλυκή φάλαινα μινκ επί πέντε μίλια, η οποία πίστεψε ότι είναι μια τραυματισμένη φώκια.

Για να μπορέσει να φέρει σε πέρας τον άθλο του ο Έντγκλεϊ κατανάλωνε 10.000 με 15.000 θερμίδες ημερησίως, εξαπλάσια ποσότητα από αυτή που καταναλώνει ο μέσος άνδρας. Κατανάλωσε πίτσα, μακαρόνια, ρύζι, 610 μπανάνες και 314 κουτάκια Red Bull.

Ο Έντγκλεϊ μπήκε στο βιβλίο με τα Ρεκόρ Γκίνες την 74η ημέρα του άθλου του καθώς είχε κολυμπήσει τη μεγαλύτερη απόσταση στη θάλασσα. Όμως γνώριζε ότι το ρεκόρ του θα ίσχυε αν ολοκλήρωνε τον περίπλου. Κάτι που κατάφερε 83 ημέρες αργότερα.