Η «Σημερινή» αποκαλύπτει το «πακέτο τουρκοκυπριακών προτάσεων», όπως τιτλοφορείται το έγγραφο που κατέθεσε ο Ακιντζί αμέσως μετά την αποστολή από τον τότε Ειδικό Σύμβουλο του Γ.Γ., του απαράδεκτου γραπτού κειμένου με τις έξι διαστρεβλωμένες παραμέτρους της 30ής Ιουνίου.

Μέσω των γραπτών αυτών προτάσεων εξηγείται βεβαίως και η πρόταση-βόμβα του Ακιντζί, τον περασμένο Μάιο, προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για υπογραφή στρατηγικής συμφωνίας επί του διαστρεβλωθέντος (και προ των ουσιωδών διευκρινίσεων) πλαισίου του Αντόνιο Γκουτέρες.

Παράλληλα, ίσως αυτό εξηγεί και την εσκεμμένη, όπως όλα δείχνουν, απόκρυψη (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) των πρακτικών που κράτησαν τα Η.Ε. την 4η Ιουλίου, που περιλαμβάνουν τις διευκρινίσεις Γκουτέρες, οι οποίες άλλαζαν άρδην προς το θετικότερο την εικόνα των παραμέτρων που σκοπίμως παρουσίασε γραπτώς ο Έιντε. Μαθαίνουμε δε ότι ακριβώς η παρουσίαση αυτών των προτάσεων είναι που είχε οδηγήσει στη σφοδρή αντίδραση της Λευκωσίας, η οποία με τη σειρά της οδήγησε τελικά στις τηλεφωνικές διευκρινίσεις του επικεφαλής του διεθνούς Οργανισμού.

Προς επίρρωση της θέσης ότι άλλο εισηγήθηκε ο Γκουτέρες και άλλο κατέγραψε σκοπίμως ο Έιντε, παραθέτουμε και την επιστολή Αναστασιάδη στον Γ.Γ. του ΟΗΕ δύο μήνες μετά την κατάρρευση του Κραν Μοντανά, στην οποία επαναλαμβάνει τις θέσεις του επί των έξι παραμέτρων, όπως αυτές διευκρινίστηκαν.

Σημειώνεται ότι επιστολή Αναστασιάδη, που κυκλοφόρησε τέλη της εβδομάδας διαδικτυακά, ημερομηνίας 18 Ιουλίου 2017, με αναφορά όπως γράφτηκε στην 30ή Ιουνίου, δεν ήτο προς τον Γ.Γ., αλλά προς τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και ηγέτες ευρωπαϊκών κρατών.

Οι Τ/κ, πατώντας πάνω στο διαστρεβλωμένο γραπτό που έσπευσε να ετοιμάσει ο Έιντε, κατέθεσαν προτάσεις, οι οποίες σε ουδεμία περίπτωση ανταποκρίνονταν στα όσα ο Γκουτέρες ενώπιον όλων είπε. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, όπως φαίνεται και στο σχετικό απόρρητο έγγραφο, επανέλαβαν την τουρκική θέση περί διατήρησης των εγγυήσεων και προσαρμογής τους σε μια νέα συνθήκη, ενώ σε ό,τι αφορά τα κατοχικά στρατεύματα, αν και μιλούν για απόσυρση ενός αριθμού, δεν υιοθετούν την αναφορά σε «ραγδαία μείωση», ούτε αναφέρονται σε περιορισμό του αριθμού σε ό,τι προβλεπόταν εν είδει αγημάτων, στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης του 1960.

Αυτά για την ουσία του προβλήματος, δηλαδή την ασφάλεια/εγγυήσεις και τα κατοχικά στρατεύματα. Γιατί όσον αφορά τα θέλω τους, που είναι η πολιτική ισότητα, η αποτελεσματική συμμετοχή και το εδαφικό, αναπτύσσουν τις θέσεις τους, δείχνοντας βεβαίως πως σε ό,τι αφορά την ουσία δεν κάνουν βήμα πίσω, ενώ σε ό,τι αφορά τις ενδοκοινοτικές διαφορές έχουν εκτός παραμέτρων απαιτήσεις.

Πηγή: Sigmalive