Για το ίδιο θέμα η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Το ερώτημα ποιος θα γίνει δήμαρχος εάν και πάλι γίνονταν εκλογές είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Σίγουρα όμως είναι ένας ο χαμένος: η τουρκική δημοκρατία και η άρρηκτα με αυτή πεποίθηση μιας ομαλής αλλαγής εξουσίας. Το πρόβλημα το δημιούργησε ο ίδιος ο Ερντογάν όταν πέρυσι δήλωσε στις προεδρικές εκλογές πως του αρκεί ακόμα και μια ψήφος διαφορά για να αναδειχτεί νικητής. Και τώρα δεν θέλει να αναγνωρίσει τη διαφορά των 14.000 ψήφων. Εάν το AKP τώρα στην Κωνσταντινούπολη ζητήσει νέες εκλογές γιατί δεν θέλει να αφήσει τον σημαντικότερο τουρκικό δήμο στην αντιπολίτευση, διακινδυνεύει πολλά. Όχι μόνο την ντροπή μιας νέας ήττας αλλά και μιας πύρρειας νίκης. Σε περίπτωση που την επόμενη φορά διασφάλιζε μικρό προβάδισμα, τότε η αντιπολίτευση με την σειρά της θα κατέθετε ενστάσεις. Με τον τρόπο αυτό θα παρατεινόταν η περίοδος της αβεβαιότητας».

Η εντεινόμενη κρίση στη Λιβύη και η Ευρώπη

Ένα ακόμα θέμα που απασχολεί τον γερμανικό Τύπο είναι η κρίση στη Λιβύη. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει για αυτό το θέμα: «Η Λιβύη είναι σημαντική για την Ευρώπη. Είναι μια χώρα ενδιάμεσος σταθμός για τους μετανάστες από την Αφρική και ακόμα και στη Λιβύη το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί κάθε κενό. Θα έπρεπε να περιμένει κανείς ότι η Ευρώπη θα ασκούσε μια υπεύθυνη πολιτική απέναντι σε αυτή τη χώρα που σπαράσσεται από τον εμφύλιο. Εξαιτίας των αντιπαραθέσεων μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο… Αυτή όμως η αντιπαλότητα βλάπτει την Ευρώπη. Το Βερολίνο θα έπρεπε να αδράξει την ευκαιρία και να παίξει έναν ηγετικό ρόλο στην πολιτική απέναντι στη Λιβύη. Αυτό και προς το δικό του συμφέρον».

Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Rundschau γράφει : «Τώρα είναι η ώρα της έκκλησης προς τη Λιβύη να αναζητήσουν οι αντίπαλες πλευρές μια ειρηνική λύση. Όσο σωστό όμως και εάν είναι αυτό, άλλο τόσο κυνικό είναι. Γιατί το κύριο μέλημα είναι και πάλι να αποφευχθούν οι προσφυγικές ροές. Ακόμα όμως και εάν ακούγεται παράδοξο, ίσως αυτή είναι η ευκαιρία οι Ευρωπαίοι να ξανασκεφθούν την πολιτική τους. Μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να δώσουν μια προοπτική στη χώρα να αναπτυχθεί. Αλλά ακόμα και εάν η Λιβύη βρίσκεται στον πάτο, δεν είναι αργά».

Πηγή: dw.com