Το βράδυ των εκλογών, η διαφορά ξεπέρασε το 9%. Ήταν ένα αποτέλεσμα ρεκόρ για ευρωεκλογές, μια συντριβή για την οποία δεν είχε προετοιμαστεί ψυχολογικά  ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Αμέσως, ο γκεμπελικός προπαγανδιστικός μηχανισμός του άρχισε να ψελλίζει ότι ναι μεν αλλά δεν είναι στρατηγική ήττα παρερμηνεύοντας μια επίκαιρη εύστοχη έκφραση του Βενιζέλου. Έτσι, για ένα μικρό διάστημα προσπαθούσε επί ματαίω να στρέψει την κουβέντα μακριά από την συντριβή, την μεγαλύτερη σε εύρος ήττα που έχει σημειωθεί σε ευρωεκλογές και να καταγίνεται με το τι σημαίνει στρατηγική ήττα. Ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές διαγραφόταν και μια γενική και ολοκληρωτική καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές. Φυσικά στο διάστημα που μεσολάβησε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον γνωστό κακό εαυτό του. Άρχισαν τα «φταίει ο λαός», «δεν κατάλαβαν το έργο μας» και άλλες Συριζιές…   Σβίγκου, Τασία , Φλαμπουράρης διασκέδασαν τους χρήστες του διαδικτύου.

Η σαρωτική ήττα που ολοκληρώθηκε με τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι επίσης ιστορικά  μια πρωτοφανής ήττα  που δεν έχει προηγούμενο. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Από τις 13 περιφέρειες της χώρας τις 12 κέρδισαν υποψήφιοι της ΝΔ  – και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις ο δεύτερος και ο τρίτος προέρχονταν από τον ίδιο πολιτικό χώρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαερώθηκε σα να επρόκειτο για ένα κόμμα φάντασμα. Για την ιστορία, περιορίστηκε να κρυφτεί πίσω από τη μια περιφέρεια που κέρδισε ο Αρναουτάκης που είχε την επίσημη στήριξη του ΚΙΝΑΛ.

Απομένει η τελευταία και σοβαρότερη αναμέτρηση: αυτή των εθνικών εκλογών. Ως την 7η Ιουλίου θα δούμε πολλά. Ήδη στο ΚΙΝΑΛ η πρωτοφανής απόφαση της κ. Γεννηματά  να εκδιώξει στην ουσία τον κ. Βενιζέλο από το κόμμα, γεννά πολλών ειδών ερωτηματικά κι απορίες δρομολογώντας μια σειρά εξελίξεων που κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει το αποτέλεσμά τους. Ούτε ακόμα και οι εμπνευστές της!