Ο Στίβεν Μιλς το είδε και είπε στα παιδιά του πως θα το ανοίξει όπως γίνεται και στην τηλεόραση. Με θεατράλε ύφος για να γελάσουν τα παιδιά του, το πλησίασε το αφουγκράστηκε όπως γίνεται στο σινεμά και μετά άρχισε να γυρίζει τη ροδέλα του συνδυασμού, δεξιά και αριστερά. Τα δυο του παιδιά γελούσαν και του έλεγαν να συνεχίσει και ο μπαμπάς για να φανεί «τρομερός μπαμπάς» έστριβε δεξιά και αριστερά τη ροδέλα. Μέχρι που ακούστηκε ένα ξερό «κρακ» και όλοι πάγωσαν. Αμέσως έτρεξαν οι φύλακες του μουσείου και είδαν την βαριά πόρτα του χρηματοκβωτίου ανοιχτή.

Το χρηματοκιβώτιο ειχε δωριστεί στις αρχες της δεκαετίας του ’90 και από τότε η πόρτα του δεν είχε ανοίξει και κανείς δεν γνώριζε τι είχε μέσα του. Ο Στίβεν γύρισε ως εξής τη ροδέλα: γύρισε δεξιόστροφα τρεις φορές σε 20, αριστερόστροφα δύο φορές σε 40, και στη συνέχεια δεξιόστροφα μία φορά στους 60.

Το μυστήριο λύθηκε το χρηματοκιβώτιο δεν περιείχε κάποιον θησαυρό αλλά το βιβλίο παραγγελιών ενός σερβιτόρου και ένα δελτίο πληρωμών. Και τα δύο χρονολογούνταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970.