Περιέγραψε καρέ καρέ τη στιγμή του σεισμού αλλά και τα λόγια που αντάλλαξε με τον πατέρα της πριν εκείνος αφήσει την τελευταία του πνοή.

Θυμήθηκε τις ώρες αναμονής μέχρι τον απεγκλωβισμό της και μοιράζεται τη στιγμή που ενημερώθηκε πως έχασε τον πατέρα, την αδελφή και τον παππού της στα συντρίμμια.

«Δεν κατάλαβα ότι γινόταν σεισμός, ξαφνικά μαύρισαν όλα. Ο πατέρας μου κάτω από τα χαλάσματα μου μιλούσε και με καθησύχαζε. Όσο περνούσε η ώρα καταλάβαινα ότι αλλάζει η αναπνοή του πατέρα μου, μέχρι που δεν τον άκουγα πια. Έμεινα 5,5 ώρες κάτω από τα συντρίμμια. Κατάλαβα ότι έπεσε η πολυκατοικία όταν με απεγκλώβισαν. Ήμουν εγκλωβισμένη στα χαλάσματα και πονούσα. Όταν με απεγκλώβισαν αγκάλιασα πολύ δυνατά τη μητέρα μου.

Όταν ρώτησα τι απέγιναν ο πατέρας μου με τη αδελφή μου δεν μου έλεγαν την αλήθεια. Έμαθα για το χαμό της αδερφής μου και του πατέρα μου δύο μέρες μετά από τη μαμά μου. Τον πρώτο καιρό ένιωθα πολύ άσχημα που εγώ ήμουν ζωντανή και οι άλλοι δεν τα κατάφεραν. Τώρα πια δεν φοβάμαι τους σεισμούς, φοβάμαι μην πάθουν κάτι οι δικοί μου άνθρωποι», είπε μεταξύ άλλων.