Ο Chu, σε ηλικία 4 χρόνων, είχε πιάσει ένα πινέλο και εκλιπαρούσε τη μαμά του, ιδιοκτήτρια γκάλερι στο Βιετνάμ, να τον αφήσει να ζωγραφίσει με τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Δύο χρόνια αργότερα, πούλησε το πρώτο του έργο: «Ένας πελάτης ήρθε και αγόρασε ένα πίνακά μου και με έκανε ευτυχισμένο. Αυτό έγινε όταν ήμουν 6» εξομολογείται ο ίδιος.

Για την έκθεση της Νέας Υόρκης, ο Chu δημιούργησε ένα ανώνυμο έργο 4,5 μέτρων, σε τέσσερα μέρη: «Η μαμά μου μου είπε πως θα έκανα έκθεση στη Νέα Υόρκη. Οπότε είπα, ας κάνω κάτι μεγάλο γι’αυτό. Μου πήρε περίπου τρεις μήνες» λέει ο ίδιος.

Στην ερώτηση τι του αρέσει στη ζωγραφική, ο μικρός απαντά «η δημιουργικότητα. Μπορώ να κάνω πολλά με τη ζωγραφική. Να επιλέξω ας πούμε τι θα σχεδιάσω, με τι λεπτομέρεια, τι χρώμα…».

Τα έργα του Chu συγκρίνονται από πολλούς με εκείνα του Πόλοκ, τον Αμερικανό ζωγράφο και έναν από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού του ‘ 40 και του ‘ 50. Μία σημαντική διαφορά, όπως παρατηρεί ο ιδιοκτήτης της γκαλερί, George Berges, είναι πως ο Πόλοκ δημιούργησε τα πιο διάσημα έργα του στο απόγειο της καριέρας του, δεκαετίες δηλαδή μετά από τα 12α γενέθλιά του. «Ο Chu δημιουργεί παρόμοια έργα στην αρχή της καριέρας του. Οπότε, έχει ενδιάφερον να δούμε πού θα καταλήξει όλο αυτό», σημειώνει ο ίδιος.