Για να ανακουφίσουν την Ιταλία και την Ελλάδα, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν αποφασίσει το 2015 με δύο αποφάσεις τους την κατανομή στις χώρες της Ε.Ε. έως και 160.000 αιτούντων άσυλο. Η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία και η Πολωνία αρνήθηκαν ωστόσο να συμμετάσχουν όπως προβλεπόταν – παρόλο που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επικύρωσε τη νομιμότητα της απόφασης με μεταγενέστερη απόφασή του. Κατά των χωρών αυτών στράφηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ελέγχει μεταξύ άλλων την τήρηση του ευρωπαϊκού δικαίου (υποθέσεις C-715/17, C-718/17 και C-719/17).

Ήδη τον περασμένο Οκτώβριο, μια εμπειρογνώμονας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία δεν θα έπρεπε να έχουν αρνηθεί να εφαρμόσουν τις αποφάσεις. Οι επιφυλάξεις τους θεωρήθηκαν αβάσιμες, διότι θα μπορούσαν άνευ ετέρου να είχαν εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ευημερία των δικών τους πολιτών. Οι δικαστές του Ευρωπαϊκου Δικαστηρίου συνήθως ακολουθούν την αξιολόγηση των εμπειρογνωμόνων, όχι όμως πάντα.