Όπως αναφέρει η Καθημερινή, η απόφαση ανοίγει τον δρόμο για τη νόμιμη λειτουργία οργανώσεων, όπως η Sterbehilfe Deutschland, οι οποίες είχαν προσφύγει στο δικαστήριο.

Το συνταγματικό δικαστήριο έκρινε ότι όπως η αυτοκτονία συμπεριλαμβάνεται στα δικαιώματα του ατόμου, κατά τον ίδιο τρόπο το αίτημα για υποβοήθηση της αυτοκτονίας προστατεύεται από τις ατομικές ελευθερίες.

Το δικαίωμα του ασθενούς δεν συνεπάγεται και υποχρέωση των γιατρών. Οπως και στην περίπτωση των αμβλώσεων, ουδείς γιατρός μπορεί να υποχρεωθεί να προβεί σε τέτοια πράξη.

Εξάλλου, το συνταγματικό δικαστήριο επέμεινε στην έννοια της διεξοδικής πληροφόρησης του ατόμου που προχωράει σε μια τέτοια ενέργεια, ώστε να διασφαλισθεί ότι η απόφασή του λαμβάνεται έπειτα από προσεκτική εξέταση των δεδομένων.

Στη Γερμανία, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, οι ιατρικές ενώσεις απαγορεύουν στους γιατρούς να βοηθούν ασθενείς να πεθάνουν. Ως εκ τούτου, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι «υπάρχει κοινωνική ανάγκη» για οργανώσεις που ειδικεύονται στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Εως τώρα, πολλοί Γερμανοί κατέφευγαν στην Ελβετία, αναζητώντας αξιοπρεπείς συνθήκες τερματισμού της ζωής τους. Εναντίον της αλλαγής της γερμανικής νομοθεσίας είχαν επιχειρηματολογήσει γιατροί που εξέφραζαν τον φόβο ότι θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για πρόωρες ενέργειες.