Πρόσφατα, η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung έγραφε ότι η νομοθέτηση πλαισίου της τηλεργασίας δεν είναι απαραίτητη, απαντώντας έτσι στα σχέδια του σοσιαλδημοκράτη υπουργού Εργασίας Χουμπέρτους Χάιλ για θεσμοθέτηση της εξ αποστάσεως εργασίας. 

«Όπου αποδείχθηκε ότι η εργασία εξ αποστάσεως λειτουργεί, οι επιχειρήσεις θα κάνουν χρήση της και μετά το τέλος της κρίσης διότι διαπίστωσαν ότι το σύστημα αποδίδει. Θα υπάρχουν σίγουρα μάνατζερ, οι οποίοι, σιωπηρά, υπολογίζουν πόσα θα γλιτώσουν από περιορισμούς χώρων εργασίας. Από τη σημερινή κατάσταση δεν προκύπτει ότι είναι απαραίτητος ένας νόμος για το δικαίωμα στην εξ αποστάσεως εργασία. Απαραίτητος είναι ωστόσο ο εκσυγχρονισμός των ρυθμίσεων για ένα πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να αναιρεθεί κάθε εργασιακό πλαίσιο. Το λεγόμενο home office βοήθησε πολλές οικογένειες να αντιμετωπίσουν την ξαφνική απόφαση των αρχών για κλείσιμο σχολείων και παιδικών σταθμών. Σε πολλές περιπτώσεις ωστόσο τις έφερε στα όριά τους. Πολλά ερωτήματα που τίθενται σε αυτή τη κρίση δύσκολα απαντώνται, όχι όμως το ερώτημα αν πρέπει να θεσμοθετηθεί η εργασίας εξ αποστάσεως. Ούτως άλλως οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι τους. Ένας ενδεχόμενος νόμος δεν θα τους ωφελούσε», έγραφε η εφημερίδα. 

Η Γερμανία είναι η χώρα που ανοίγει τη συζήτηση για την θεσμοθέτηση της τηλεργασίας και η εικόνα που υπάρχει είναι ότι σύντομα θα προχωρήσει στη νομοθέτηση. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με πληροφορίες αυτή η συζήτηση έχει ήδη γίνει στα κλιμάκια του Υπουργείου Εργασίας και βρίσκεται σε γνώση του Μεγάρου Μαξίμου. Δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να προχωρήσει σύντομα και σε κανονιστικό πλαίσιο.  

Συγκεκριμένα το Υπουργείο Εσωτερικών θα προχωρήσει στην υιοθέτηση της τηλεργασίας ως μόνιμου τρόπου εργασίας στο δημόσιο, καθώς όπως κρίνουν οι κυβερνητικοί «αποδείχθηκε αποτελεσματική». Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το αμέσως επόμενο διάστημα θα θεσμοθετηθεί. Κυρίως όμως για τους δημοσίους υπαλλήλους που ασκούν διοικητικά καθήκοντα. Οφείλει η κυβέρνηση να συμπεριλάβει και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, μιας και είναι πολλοί οι φορείς και τα σωματεία των εργαζομένων που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς «υπάρχει ο φόβος για μειώσεις μισθών, απώλεια δικαιωμάτων, υπερωρίες». 

Η τηλεργασία, δεν είναι κάτι καινούργιο. Προϋπήρχε, αλλά είχε οικειοθελή χαρακτήρα για τους ενδιαφερόμενους, εργαζόμενο και εργοδότη, ενώ πλέον για την προστασία της δημόσιας υγείας είναι αναγκαστική. Πρέπει να προστατευθούν οι συνθήκες εργασίας, οι τηλεργαζόμενοι να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα, που διασφαλίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία αλλά και να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της τηλεργασίας. Η ανάγκη είναι υπαρκτή καθώς, σύμφωνα με έρευνες, πολλές είναι οι επιχειρήσεις που έχουν δείξει τη διάθεση για συνέχιση της τηλεργασίας και μετά την κρίση της πανδημίας, καθώς αυτή κρίνεται αποτελεσματική.