Το γιατί είναι απλό.

Η αντιπολίτευση του Τσίπρα δεν ακούγεται πουθενά παρά μόνον στον αυστηρά δικό του κόσμο. Με δύο λόγια, δεν ακουμπάει καν την κυβέρνηση. Ο Βενιζέλος όμως «μιλάει» σε ένα κοινό δικό του, που είναι ταυτόχρονα και «φιλομητσοτακικό».

Δεν είναι τυχαίο το ότι κάποιοι θεωρούν πως ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ λειτουργεί ως «αόρατη συνιστώσα» της κυβέρνησης, για να θυμηθώ έναν όρο από την περίοδο συριζαϊκής διακυβέρνησης. Ο άλλοτε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, εξάλλου, έχει δείξει πως δεν λειτουργεί έτσι και όταν έχει να πει κάτι θα το πει, χωρίς να σκέφτεται τις δημόσιες σχέσεις.

Αποτέλεσμα, η αντιπολιτευτική παρέμβασή του να λειτουργήσει ως πολύ ενοχλητική «τσιμπιά» στο μαλακό υπογάστριο της κυβέρνησης.