Ο Ζακ Μπονί, ήταν ο τελευταίος αυθεντικός ιδιοκτήτης καμπαρέ στο Παρίσι. Με τα λευκά του μαλλιά και τα κόκκινα γυαλιά του (σήμα κατατεθέν), διηύθυνε το εστιατόριο πιάνο -μπαρ, και το καμπαρέ «Aux Trois Mailletz», το τελευταίο παραδοσιακό καμπαρέ του Παρισιού, που δεν είχε «ερωτικά νούμερα» για τους τουρίστες. Ο Ζακ Μπονί, ήταν ιταλικής καταγωγής, ο μηχανικός πατέρας του έφυγε από το Σπολέτο για να αποφύγει τα δεινά του φασισμού στην Ιταλία, και βρήκε καταφύγιο στη Χιλή, όπου παντρεύτηκε μια ντόπια γυναίκα με μακρινή καταγωγή από την Ιρλανδία. Ο Ζακ γεννήθηκε το 1939, στο Νανσύ, και αργότερα ήλθε στο Παρίσι για να σπουδάσει νομικά και πολιτικές επιστήμες, χωρίς όμως ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου.

Η πρώτη απόπειρα του Ζακ, να στήσει μια νυκτερινή επιχείρηση, ήταν όταν άνοιξε το μπαρ «Polly Magoo» στο Καρτιέ Λατέν, σε ηλικία 28 ετών. Ήταν η δεκαετία του 1960, και μια νέα εποχή άρχιζε για το Παρίσι, μια εποχή που ολοκληρώθηκε τον «Μάη του 1968», βρίσκοντας το Παρίσι επαναστατημένο κι αθεράπευτα ερωτευμένο. Το «Polly Magoo» έπεσε θύμα της εξέγερσης του Παρισιού, και ο Ζακ στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εργάστηκε σαν υπεύθυνος του μουσικού προγράμματος για το στέκι «Caveau de la Bolee», που βρίσκεται στο γειτονικό Σαιντ Μισέλ. Η δουλειά αυτή απαιτούσε συνεργασία με μουσικούς, τραγουδιστές, μάγους και ταχυδακτυλουργούς, και βοήθησε τον Ζακ να διαμορφώσει μια σφαιρική άποψη για το στήσιμο ενός καλλιτεχνικού προγράμματος, και να αποκτήσει πρόσβαση στα καλλιτεχνικά κυκλώματα του Παρισιού. Όπως έλεγε ο ίδιος «η δουλειά αυτή έμοιαζε με καλλιτεχνικό πάτσγουορκ».

Ο Ζακ Μπονί, θα έκανε το επόμενο βήμα του το 1977, αγοράζοντας το «Aux Trois Mailletz». Βρίσκεται στην οδό Rue Galande, στην καρδιά του Καρτιέ Λατέν, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, απέναντι από την Παναγία των Παρισίων, η οποία επέβλεπε όσους έβγαιναν να καπνίσουν από την πλαϊνή είσοδο της οδού Rue St. Julien le Pauvre, ή έτειναν να πετάξουν τη γόπα του τσιγάρου τους στο αρχαιότερο δέντρο του Παρισιού που βρίσκεται εκεί.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aux Trois Mailletz – Officiel (@auxtroismailletz)

Στο ισόγειο λειτουργούσε το πιάνο – μπαρ εστιατόριο, και η ταράτσα με τα τραπεζάκια στην οδό Galande. Το καμπαρέ βρισκόταν στις πανάρχαιες κάβες του υπογείου. Το σκηνικό ήταν απλό, αλλά επιβλητικό. Ο χώρος είχε υποβλητικό φωτισμό, και μακριά μοναστηριακά τραπέζια, όπου μπορούσαν να καθίσουν πολλές και μεγάλες παρέες θαμώνων. Οι μεσαιωνικές κάβες του καμπαρέ υπολογίζεται ότι είναι 2.000 ετών, αφού πολλοί τις θεωρούν κομμάτι του ρωμαϊκού οχυρού της Λουτέσια, όπως λεγόταν στους ρωμαϊκούς χρόνους το Παρίσι. Ο Ζακ Μπονί, ισχυριζόταν ότι η πρώτη καταγεγραμμένη επιχείρηση ήταν το πανδοχείο «Hostellerie des Mailletz», και ψάχνοντας στα μητρώα της πόλης ανακάλυψε ότι για το ακίνητο αυτό, είχαν πληρωθεί φόροι ιδιοκτησίας το 1280 μ. Χ. Στις πανάρχαιες αυτές κάβες σίγουρα θα είχαν βρει καταφύγιο μερικοί από τους επαναστάτες του 1789, ή οι αντιστασιακοί Γάλλοι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aux Trois Mailletz – Officiel (@auxtroismailletz)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aux Trois Mailletz – Officiel (@auxtroismailletz)

Το 1948, το καμπαρέ άνοιξε η ηθοποιός Ντενίζ Καλβέ, με τον γίγαντα συνθέτη, ποιητή και τραγουδιστή Λεό Φερέ και την ηθοποιό και τραγουδίστρια Κατρίν Σοβάζ. Αυτή η καλλιτεχνική «τριάδα» έδωσε το όνομα «Trois Mailletz» στο καμπαρέ.

Η λίστα των καλλιτεχνών που πέρασαν από το καμπαρέ αυτό είναι ατέλειωτη. Ενδεικτικά αναφέρω τους, Λούις Άρμστρονγκ, Ντίζι Γκιλέσπι, Τζον Κολτρέιν, Κάουντ Μπέισι, Έλα Φιτζέραλντ, Μπίλι Χόλιντεϊ, Τζάνγκο Ράινχαρτ, Μπιλ Κόλεμαν, Σίντνεϊ Μπεσέτ, και τον πιανίστα Μέμφις Σλιμ που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και έπαιζε στο καμπαρέ αυτό μέχρι το 1965. Υπάρχουν μάλιστα ζωντανές ηχογραφήσεις του Μέμφις Σλιμ και του μπασίστα Ουίλι Ντίξον, στο «Trois Mailletz», το 1962!

Όταν ανέλαβε ο Ζακ Μπονί, συνέχισε την jazz παράδοση του χώρου. Το διάστημα εκείνο πέρασαν από το «Trois Mailletz», οι Σπάνκι Ουίλσον, Λαβέλ, Μάουντα Τζούι, Μορίς Αντρέ και Φρανκ Πουισέλ.

Η Νίνα Σιμόν

Η επιτυχία για το «Trois Mailletz» ήλθε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ο Ζακ Μπονί συνεργάστηκε με την ντίβα Νίνα Σιμόν, που το 1982 βρισκόταν στο Παρίσι, περνώντας την πλέον παρακμιακή φάση της ζωής της, απομακρυσμένη από τις ΗΠΑ, και στα πρόθυρα της φτώχιας. Η Νίνα Σιμόν, είχε πέσει θύμα ληστείας, και είχε μεγάλη ανάγκη να εργαστεί και να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο. Ο Ζακ προσφέρθηκε να τη βοηθήσει, κανονίζοντας έκτακτες εμφανίσεις στο «Trois Mailletz», και πριν συμφωνήσει μαζί του, η Νίνα Σιμόν απαίτησε 500 δολάρια για τις άμεσες ανάγκες της.

Οι εμφανίσεις της μεγάλης ντίβας, έμειναν ιστορικές. Μπορεί η φωνή της να είχε κάπως αδυνατίσει, μπορεί οι παραστάσεις να διαρκούσαν 1 μόνον ώρα, αλλά η Νίνα Σιμόν στάλαζε σε κάθε της τραγούδι συναισθήματα μοναδικά, και μερικές φορές τραγικά. Ο Ζακ φρόντισε και της νοίκιασε ένα όμορφο σπίτι απέναντι από το πάρκο Μοντσουρί, το επίπλωσε ο ίδιος, και έδωσε στη Νίνα Σιμόν τη δυνατότητα να ξεφύγει από τα ξενοδοχεία και τις τυχαίες συνευρέσεις που λεηλατούσαν τη ζωή της. Η Νίνα Σιμόν, εμφανίστηκε στο καμπαρέ «Trois Mailletz» τις σεζόν 1982 και 1983, δίνοντας μερικές από τις πιο σπαρακτικές ερμηνείες της καριέρας της.

Ο Ζακ Μπονί, όμως, ήθελε να κάνει το «Trois Mailletz», ένα αυθεντικό παριζιάνικο καμπαρέ. Φρόντισε ώστε το καμπαρέ να έχει δική του 6μελή ορχήστρα, και πάντα διέθετε ένα ρόστερ τουλάχιστον 10 τραγουδιστών που έλεγαν τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο. Έτσι, ανέδειξε το γαλλικό τραγούδι, και πολλούς τραγουδιστές όπως τη Λίντα Λη Χόπκινς, τον Ντάνι Μπρίλιαντ, τον Πασκάλ Τουσέν, την Ζαζ (όταν ήταν ακόμη άγνωστη) και πολλούς άλλους. Το «Trois Mailletz» γιόρταζε ιδιαιτέρως κάθε 21η Ιουνίου (ημέρα της μουσικής) και βέβαια κάθε 14 Ιουλίου (Γαλλική Επανάσταση), εκείνες τις μέρες στηνόταν ένα μεγάλο πάλκο με μικροφωνική εγκατάσταση στην οδό Galande, και γινόταν μεγάλη υπαίθρια συναυλία με την αυθόρμητη συμμετοχή και των χιλιάδων τουριστών που περνούσαν από το σημείο. Υπάρχουν βίντεο με τον Στιβ Γουάϊστ να παίζει τρομπέτα, τον Κεζάια Τζόουνς να παίζει πιάνο, αλλά και τον Τζόνι Ντεπ να παίζει με την κιθάρα του στο «Trois Mailletz» εκπλήσσοντας τους θαμώνες.

Δυστυχώς ο Ζακ Μπονί μετά από 43 χρόνια στο καμπαρέ, έμελλε να είναι ένα από τα πρώτα θύματα του κορωνοϊού. Πέθανε τον Μάρτιο του 2020, σε ηλικία 80 ετών, μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία, ενώ λίγες μέρες αργότερα πέθανε από την ίδια αιτία και ένας από τους bouncers του καμπαρέ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aux Trois Mailletz – Officiel (@auxtroismailletz)

Μένουν όμως οι αναμνήσεις, οι χοροί πάνω στα τραπέζια, οι αφρισμένες σαμπάνιες, και τα ευτυχισμένα ξημερώματα που οι θαμώνες έφευγαν αγκαλιασμένοι για τα σπίτια τους. Το «Trois Mailletz» έμεινε κλειστό λόγω πένθους και πανδημίας, όλο το 2020 και τον χειμώνα του 2021, όμως τώρα μαθαίνω ότι άνοιξε, και ξέρω ότι από εκεί ψηλά ο Ζακ Μπονί θα χαμογελά πίσω από τα κόκκινα γυαλιά του, με ικανοποίηση.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aux Trois Mailletz – Officiel (@auxtroismailletz)

Διαβάστε επίσης

Βόλος: Πατέρας αναποδογύρισε το τραπέζι γιατί ο γιος του έριξε κατά λάθος φαγητό εκτός πιάτου

Σύψας: Μέσα στον Αύγουστο το 4ο κύμα – Μικρότερος από το 2020 ο κίνδυνος νέου lockdown (Video)

Καιρός σήμερα: Ηλιοφάνεια και μικρή άνοδος της θερμοκρασίας – Αστάθεια από το απόγευμα (Videos)

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.