Με ένα σούπερ, τοσοδούλι, μίνι, διάφανο και ροζ μπικίνι…

75 ετών έγινε το μικροσκοπικό μαγιό, γνωστό και ως μπικίνι στις 5 Ιουλίου. Η ιστορία του προκλητικά μικρού ενδύματος αρχίζει το 1946, όταν ο Λουί Ρεάρ, είχε την έμπνευση για τη δημιουργία του. Στην ουσία, ο Ρεάρ τελειοποίησε την ιδέα ενός άλλου σχεδιαστή, του Ζακ Εν, ο οποίος είχε παρουσιάσει το δικό του μπικίνι δύο μήνες νωρίτερα.

Ο Λουί Ρεάρ ήταν Γάλλος μηχανικός αυτοκινήτων – η οικογένειά του όμως είχε κατάστημα εσωρούχων – και η ονομασία του μαγιό προήλθε από την ατόλη των νησιών Μάρσαλ όπου έγιναν οι πρώτες δοκιμές ατομικής βόμβας. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι η έκρηξη στη νήσο Μπικίνι συγκρίνεται με την έκρηξη ενθουσιασμού που προκάλεσε στον ανδρικό πληθυσμό.

Ο Ρεάρ παρατήρησε πως οι μεσογειακές γυναίκες τραβούσαν μέρος του μαγιό τους αποκαλύπτοντας την κοιλιά τους στον ήλιο. Κάπως έτσι ήρθε και η έμπνευσή του. Να ελαττώσει όσο περισσότερο μπορούσε το ύφασμα. Σκεφτόταν όμως πώς θα παρουσίαζε ένα τόσο προκλητικό ένδυμα. Δεν ήταν εύκολο για την εποχή να εμφανιστεί γυναικείο κορμί με τέτοια αμφίεση. Για αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε, μία αισθησιακή χορεύτρια καμπαρέ, η Μισελίν Μπερναρντινί, που εργαζόταν στο Καζίνο του Παρισιού.

Η φωτογραφία της Μισελίν, φορώντας το μπικίνι του Ρεάρ, τυπώθηκε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, σύμφωνα με το History Channel.

Αντιδράσεις

Χρειάστηκαν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι το μπικίνι να γίνει αποδεκτό στις ΗΠΑ. Μάλιστα, το 1951 η χρήση του απαγορεύτηκε στον διεθνή διαγωνισμό ομορφιάς για την ανάδειξη της Μις Υφηλίου.

Ωστόσο, το μπικίνι της Μπριζίτ Μπαρντό στην ταινία του 1957 «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» δημιούργησε μια νέα τάση στην αγορά των μαγιό, που «απογειώθηκε» το 1960, μετά την ποπ επιτυχία του Μπράιαν Χίλαντ Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini.

Και φυσικά ποιος μπορεί να ξεχάσει την εμβληματική σκηνή με την Ούρσουλα Άντρες στην ταινία του 1962, Dr. No ως Bond Girl, να βγαίνει από τη θάλασσα, κρατώντας το κοχύλι και το μαχαίρι ζωσμένο στο λευκό της μπικίνι;

Βέβαια, σταδιακά το μέγεθος του μπικίνι συρρικνώθηκε ακόμη περισσότερο, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1980, οπότε έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα string, αποτελούμενα από λεπτές λωρίδες υφάσματος.

Ενώ δεν πρέπει να μείνει στο περιθώριο της συζήτησης πως όταν αφαιρείται το πάνω μέρος, αφήνοντας το στήθος εκτεθειμένο, συχνά χρησιμοποιείται ο όρος μονοκίνι, εμπνευστής του οποίου είναι ο αυστριακός σχεδιαστής μόδας Ρούντι Γκερνράιχ.

Αγαπημένη καλοκαιρινή επιλογή των γυναικών για βουτιές στη θάλασσα χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό. Κάθε γυναίκα μπορεί να φοράει ό,τι της κάνει κέφι.

Καλό καλοκαίρι!