Οι στόχοι του ανασχηματισμού ήταν δύο. Ο πρώτος αφορούσε την ανάγκη του πρωθυπουργού να καταλογίσει τις ευθύνες που δεν κατονόμαζε δημοσίως για τις αποτυχίες, τα λάθη και τις παραλείψεις στις δύο μεγαλύτερες εσωτερικές κρίσεις της διετίας: την πανδημία και τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ως εκ τούτου απέπεμψε τις πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων Υγείας και Προστασίας του Πολίτη.

Απ’ όσους είδαν την πόρτα της εξόδου τη νύφη πλήρωσαν ακριβότερα ο Χρυσοχοΐδης και ο Κοντοζαμάνης, που βγήκαν εντελώς από την κυβέρνηση. Ο Κικίλιας και ο Χαρδαλιάς βολεύτηκαν σε άλλα πόστα και η ζωή συνεχίζεται.
Τις θέσεις των «εξοδούχων» κάλυψαν πρόσωπα είτε αμφίβολης προοπτικής και αντιλήψεων (Πλεύρης) είτε εγνωσμένης αξίας σε άλλα πεδία, αλλά χωρίς προηγούμενη τριβή με το αντικείμενο (Θεοδωρικάκος). Εξαίρεση αποτελεί η απολύτως σχετική με την Υγεία γιατρός Μίνα Γκάγκα, η οποία, έχοντας δώσει τη μάχη κατά της Covid-19 από την πρώτη γραμμή, υπερτερεί από κάθε άποψη του άχρωμου Κοντοζαμάνη. Ακόμη καλύτερο θα ήταν να είχε γίνει υπουργός.

Ο δεύτερος στόχος του πρωθυπουργού ήταν να εμφανίσει ένα νέο υπουργείο, διά της αναβάθμισης και αναδιοργάνωσης της Πολιτικής Προστασίας, ώστε να κάνει ένα άλμα προς το μέλλον, να πιστωθεί μια μεταρρύθμιση «μακράς πνοής», να εμπορευτεί πολιτικά μια γενναία επίδειξη πολιτικής συναίνεσης. Και, κυρίως, να σβήσει τις εντυπώσεις που προκάλεσε το απίστευτο μπάχαλο, το οποίο οδήγησε στην καταστροφή 1,5 εκατομμυρίου στρεμμάτων δασών εξαιτίας… αναζωπυρώσεων σβησμένων πυρκαγιών, οι οποίες διέλυσαν κάθε προγραμματισμό και κάθε ίχνος αποτελεσματικότητας των δυνάμεων πυρόσβεσης.

Μόνο που η πολιτική συναίνεση δεν παραχωρείται δωρεάν ούτε υφαρπάζεται. Απαιτεί συνεννόηση, κατάθεση προτάσεων, διαπραγμάτευση, συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων πολιτικών δυνάμεων σε έναν μίνιμουμ σχεδιασμό και, ενδεχομένως, την από κοινού επιλογή ενός προσώπου το οποίο θα αναλάβει να εφαρμόσει τη συμφωνία. Στην περίπτωση της απόπειρας υπουργοποίησης του πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και πρώην υπουργού Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε τίποτε απολύτως απ’ αυτά. Το Μαξίμου επέλεξε να παραπλανήσει.

Το μπάχαλο που προκάλεσε η απόπειρα παγίδευσής του, σύμφωνα με τον Αποστολάκη, ή η υπαναχώρησή του, σύμφωνα με την κυβέρνηση, είχε ένα θλιβερό αποτέλεσμα, το χειρότερο αυτού του ανασχηματισμού: ο μόνος θετικός στόχος του έμεινε στον αέρα, η κυβέρνηση χρεώθηκε την πλήρη ομολογία των ευθυνών χωρίς να καρπωθεί τη μεταρρύθμιση, φίλοι και εχθροί μίλησαν για φιάσκο.
Αν η υπόθεση τελικά προχωρήσει, όποιος επιλεγεί ως επικεφαλής θα χρεωθεί ως «επιλαχών» και όχι ως «άριστος», ως λύση ανάγκης και όχι πρώτης γραμμής. Άρα η αναζήτησή του ίσως είναι μια δύσκολη υπόθεση.

Διαβάστε επίσης:

Κορωνοϊός: Τα πρώτα κρούσματα της μετάλλαξης Mu στην Ελλάδα

Mad Clip: Οι Αρχές ψάχνουν ένα λευκό «Audi» που περνούσε τη στιγμή του δυστυχήματος

Μεσσηνία-Ιατροδικαστική έκθεση: Σε 40χρονη γυναίκα ανήκει ο «τσιμεντωμένος» σκελετός (Videos)