Αν ο Πούτιν ήθελε πραγματικά να αποφύγει το στενό μαρκάρισμα του ΝΑΤΟ, μάλλον δεν το πέτυχε. Όσο κι αν κτυπιούνται οι Πουτινολάτρεις να διαστρέψουν την πραγματικότητα, απλώς γελοιοποιούνται.

Οι λόγοι που ξεκινά ένας πόλεμος είναι προφανώς ιδιαίτερα πολύπλοκοι και σχεδόν αδύνατο να εκτιμηθούν στο σύνολό τους με ακρίβεια. Το θέμα με την Ουκρανία για μας τους απλούς παρατηρητές έχει να κάνει με τον αδιανόητο ιστορικό λόγο που εκφώνησε ο δικτάτορας Βλαντίμιρ Πούτιν, όπου δίχως περιστροφές αμφισβήτησε το δικαίωμα ύπαρξης ενός λαού, την εθνική ταυτότητα της Ουκρανίας και δήλωσε ως …ιστορικός ότι δεν υπάρχει Ουκρανία. Αυτό και μόνο, πέρα από κάθε εμβριθή γεωπολιτική ανάλυση, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό στον 21^ο αιώνα. Αυτός ο ολοκληρωτισμός δεν είναι αποδεκτός, ούτε αυτή η μορφή διεκδίκησης των συμφερόντων σου. Ούτε οι απειλές χρήσης πυρηνικών όπλων. Ούτε οι μαζικές δολοφονίες αμάχων, ούτε οι στρατιώτες-πλιατσικολόγοι.

Ταυτόχρονα, ο δικτάτορας έστειλε κι ένα μήνυμα το οποίο δεν μπορεί επίσης να γίνει αποδεκτό – πέρα από κάθε οικονομογεωπολιτική σκοπιμότητα: ο ισχυρός μπορεί να απειλεί απροκάλυπτα με συντριβή τον ανίσχυρο. Έχει σημασία ο τρόπος που το διατυπώνεις. Αυτό δημιουργεί αξιακό χάος. Ακόμα ένα λάθος που πράττουν οι δικτάτορες είναι ότι απευθύνονται σε δημοκρατικές κοινωνίες με τον απόλυτο παραλογισμό που απευθύνονται στις κοινωνίες τους, που τους αποδέχονται ή τους υφίστανται. Οι καθεστωτικές τρομακτικές σκηνές της Σαγκάης είναι ενδεικτικές. Δεν χρειάζεται να είσαι απόφοιτος της Οξφόρδης για να καταλάβεις ότι η Αμερική, η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ αυτή τη στιγμή (και όλες τις στιγμές) υπερασπίζονται τον τρόπο ζωής μας με τα καλά και τα κακά του. Ωστόσο, όποιος επιθυμεί περισσότερο φολκλόρ, εξωτικό, περιπετειώδες, ανατρεπτικό, υπάρχει το Μπουρούντι, η Καμπούλ, η Αβάνα, η Τεχεράνη, το Ισλαμαμπάντ, η Μόσχα, η Σαγκάη, το Καράκας…

Υπάρχουν άπειρα μέρη με διαφορετικές εκδοχές ζωής. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερική προφανώς και απέκτησε σφαίρες επιρροής όπως και η ΕΣΣΔ. Απλά αυτή η επιρροή δεν ήταν η ίδια. Δεν υπηρετούσε το ίδιο μοντέλο ζωής. 

Ο δικτάτορας Πούτιν, έκανε μερικούς υπολογισμούς και από ότι φαίνεται, οι περισσότεροι δεν του βγήκαν. Είναι προφανές ότι έκανε λάθος και ότι αυτό το λάθος το πληρώνει με αίμα ο ουκρανικός λαός. Προφανώς και δεν του βγήκε η επιχείρηση-αστραπή και για να καλύψει την ανικανότητα και ανεπάρκεια του ρώσικου στρατού, γκρεμίζει πόλεις και δολοφονεί αμάχους. Δεν μάχεται, δολοφονεί. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι αυτά δεν παίζουν ρόλο. Δηλαδή, το ότι οι Ναζί έφτιαξαν τα κολαστήρια στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια, δεν έπαιξε ρόλο; Η αγριότητά τους δεν έπαιξε ρόλο; Τα σοβιετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν έπαιξαν ρόλο, οι μαζικές δολοφονίες αμάχων του Πούτιν δεν θα παίξουν ρόλο;

Το ότι η Γερμανία μετά από 70 χρόνια δίχως στρατό, στρατιωτικοπείται με εντατικούς ρυθμούς, δεν έχει σημασία; Το ότι είναι έξαλλη εξ αιτίας της αναξιοπιστίας που επέδειξε ο Πούτιν απέναντι σε μια χώρα που τον στήριξε κανονικά, δεν θα παίξει ρόλο; Το ότι οι γύρω από την Ρωσία, χώρες του ΝΑΤΟ εξοπλίζονται σαν αστακοί, δεν παίζει ρόλο; Το ότι η Φινλανδία, που μοιράζεται σύνορα 1.300 χιλιομέτρων με τη Ρωσία, και θα ενταχθεί με fast track διαδικασίες στο ΝΑΤΟ, δεν παίζει ρόλο; Το ότι αποσύρθηκε ο όρος φινλανδοποίηση, που σήμαινε «τρομοκρατώ τους γείτονές μου και ορίζω εγώ τα περιθώρια της εθνικής τους αυτοδιάθεσης», δεν παίζει ρόλο; Το ότι ο Πούτιν κατάφερε να αναγκάσει την Σουηδία μετά από 200 χρόνια ουδετερότητας να ενταχθεί στον πιο μισητό συνασπισμό εναντίον του, δεν παίζει ρόλο; Το ότι οι εντεταλμένοι υπερασπιστές του ξεθάβουν απίθανες χώρες για δείξουν ότι ο Πούτιν δεν είναι απομονωμένος εξομοιώνοντας τον διεθνή ρόλο του Πακιστάν με αυτόν των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας εκτός από γελοιότητα, δεν αποκαλύπτει και απελπισία;

Το μόνο που πέτυχε μέχρι στιγμής ο Πούτιν είναι να καταγραφεί ως αιμοσταγής δικτάτορας, ως δολοφόνος, ως αναξιόπιστος, ως ο πιο αποτυχημένος ηγέτης στην μεγάλη ιστορία της Ρωσίας, ως ο άνθρωπος που στιγμάτισε την χώρα του.

Διαβάστε επίσης:

Δανεισμός (αιώνιος) και Μίσθωση (παντοτινή) – Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η παλιά αμερικανική «συνταγή»

Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους

Ο αντιδυτικισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο πολιτικό DNA του