Με αιφνιδίασε η είδηση ότι ο Στέφανος Κασσελάκης πάει την Κυριακή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και μάλιστα χωρίς να είναι σαφές πόσο θα κρατήσει το ταξίδι του. Μία εβδομάδα, δύο, τρεις;;

Λένε για συναντήσεις του με την ομογένεια, λένε για τις ανάγκες της μετακόμισής του στην Αθήνα, αλλά ουδείς γνωρίζει ακριβώς τους λόγους αυτού του ταξιδιού.

Αναμένω σύντομα βιντεάκι στο tiktok που να εξηγεί τα πάντα…

Πάντως οι τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμοι. Και ανακοινώνονται σήμερα κανονικά.

Ρώτησα αν θα αξιοποιηθούν και της «αριστερής πτέρυγας» – αυτής ντε, που ηττήθηκε στις εσωκομματικές εκλογές.

Και μου απάντησαν πως «όποιος ήθελε να αναλάβει τομεάρχης, έγινε τομεάρχης».

Στα παράξενα που έμαθα για τις διεργασίες με τους τομεάρχες είναι και το εξής: Ο Αλέκος ο Φλαμπουράρης είχε μία κρυφή ελπίδα ότι ο Κασσελάκης θα τον άφηνε συντονιστή τομεαρχών, όπως τον είχε ο Αλέξης Τσίπρας. Και κάπως δυσαρεστήθηκε που αντικαταστάθηκε.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Οι συσχετισμοί και το συνέδριο 

Επειδή συνεδριάζει η Πολιτική Γραμματεία την Παρασκευή ρώτησα κι άλλα πράγματα. Όπως για παράδειγμα εάν νιώθει σιγουριά ο Κασσελάκης από τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στα συλλογικά όργανα.

Μου είπαν – και σας λέω – ότι στην Πολιτική Γραμματεία επικρατεί ισορροπία τρόμου.

Οι δύο πλευρές – κασσελακικοί και αντί – είναι στο 50-50! Τι αποφάσεις θα καταφέρουν να πάρουν είναι ένα ερώτημα.

Αλλά μου είπαν και το άλλο – και σας το μεταφέρω φυσικά. Ότι στην κεντρική επιτροπή, η οποία παίρνει και τις κρίσιμες αποφάσεις, όπως το χρόνο που θα γίνει το συνέδριο, οι συσχετισμοί είναι αυτή την ώρα 55-45 υπέρ της πλευράς Κασσελάκη με τάσεις ανόδου!

Άρα, κάτι σκέψεις περί της διεξαγωγής του συνεδρίου μετά τις ευρωεκλογές, μην τις θεωρείτε εντελώς εκτός πραγματικότητας.

Αυτό δεν μου το είπαν, αλλά το μαντεύω, καθότι υπάρχουν σημάδια…

Ένα ντιμπέιτ δύο κερδισμένοι 

Στα των δημοτικών, παρακολουθώ με ενδιαφέρον τα όσα γίνονται στην Αθήνα.

Ο Μπακογιάννης ξάφνιασε πολλούς με την απόφασή του να πάει σε ντιμπέιτ (απόψε) με τον Χάρη Δούκα.

Με δεδομένο ότι δεν έγινε τηλεοπτική αναμέτρηση στον πρώτο γύρο, θα ήταν λογική να μην γίνει ούτε στο δεύτερο. Κανείς δεν θα κατηγορούσε κανέναν.

Αλλά ο Μπακογιάννης θεωρεί προφανώς ότι η αποδοχή αυτής της πρόκλησης του δίνει δύο σημαντικά στοιχεία: Πρώτον, του ενισχύει το στοιχείο της «δημοκρατικότητας». Όταν άλλοι δεν δέχονται, εκείνος λέει ναι στο διάλογο. Και δεύτερον, ενισχύει το ηγετικό του προφίλ. Έκανε μία ήπιων τόνων καμπάνια, αλλά δεν τόνισε το πολιτικό του στοιχείο. Το ντιμπέιτ είναι πρόσφορο έδαφος για να τονιστούν αυτά τα χαρακτηριστικά.

Από την άλλη ο Δούκας, εκεί που τον ήξεραν οι μυημένοι, θα γίνει σε όλους γνωστός! Κι αν «ξεκουνήσει» και ένα μέρος όσων απείχαν στον πρώτο γύρο, μπορεί να καταγράψει και αξιοπρόσεκτο ποσοστό – για ανατροπή δεν το βλέπω, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το ζητούμενο.

Χαρά χωρίς λόγο 

 Μου κάνει εντύπωση που πανηγυρίζουν στο ΠΑΣΟΚ με τα αποτελέσματα των εκλογών αυτών.

Ψάχνω να βρω τους λόγους της χαράς. Είμαι περίεργος γενικά.

Αν εξαιρέσει κανείς τις εντυπώσεις με τον Δούκα στην Αθήνα, δεν βρίσκω κάτι άλλο, που να δικαιολογεί τα πανηγύρια στη Χαριλάου.

Στις περισσότερες περιφέρειες τα ποσοστά των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν κάτω από εκείνα των εθνικών εκλογών.

Ακόμα και στην Αθήνα, το ποσοστό του Δούκα, με τον Ζαχαριάδη να πέφτει, είναι περίπου το ίδιο με εκείνο του Παύλου Γερουλάνου το 2019.

Οι περιπτώσεις Μώραλη και Αρναουτάκη δεν υπολογίζονται προφανώς.

Και στη Θεσσαλονίκη, ο Αγγελούδης που πέρασε δεύτερο γύρο, ή ο Πέγκας που έφτασε στο 22% δεν ήταν επιλογές ΠΑΣΟΚ – απλά είχαν και ΠΑΣΟΚ μέσα!

Να σε… χτυπάει ο αντίπαλος (Μητσοτάκης) σαν σάκο του μποξ και συ να χαίρεσαι, δεν θα το περίμενα ποτέ…

Διαβάστε επίσης

Η κίνηση Μητσοτάκη με το γάμο ομόφυλων ζευγαριών, η καυτή πατάτα Μπέου και η επικοινωνία Κασσελάκη-Δούκα

Αλώβητη η κυβέρνηση ελλείψει αντιπάλου, ενώ ο Κασσελάκης θυμίζει Τσίπρα για την προοδευτική παράταξη – Κάποιος να βάλει τέλος στα αίσχη Μπέου   

Οι βουβές κάλπες των αυτοδιοικητικών, το ρίσκο «Πολάκη» του Κασσελάκη και οι σκέψεις για τη Χρονοπούλου στο ΠΑΣΟΚ