Ενδιαφέρον έχει η κούρσα για την ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ.

Ο ένας – Ανδρουλάκης – εδώ ταιριάζει η ατάκα του Πουλικάκου στον έρανο του Ερυθρού Σταυρού «δώσαμε δώσαμε» – ό,τι ήταν να κάνει, έκανε, ο,τι μπόρεσε μπόρεσε, έπιασε ταβάνι που λένε.

Εκτός κι αν οι πασόκοι θέλουν να φτιάξουν ένα κόμμα για λίγους, κατι σαν λάιτ ΚΚΕ.

Ο άλλος- Δούκας– έχει δρόμο μπροστά του να πείσει ότι μπορεί – όχι για τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη (Δήμος, κόμμα), αυτό μπορεί να είναι και θετικό – αλλά ότι έχει γνώση χώρας που λένε και θέσεις για που θέλει να το πάει, ποιους θα αφήσει, με ποιους θα πάει και με ποιους θα.. κυβερνήσει.

Η άλλη- Διαμαντοπούλου– στοχεύει λέει, στο να επιστρέψουν αυτοί που ψήφισαν Μητσοτάκη στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να συγκυβερνήσει στο τέλος μαζί του. Και γιατί να κουράζονται με τα πηγαινε- έλα; Δεν μένουν στον Μητσοτάκη καλύτερα και για πιο σίγουρα;

Ο έτερος – Γερουλάνος – δεν έχω καταλάβει από την επικοινωνιακή τακτική που ακολουθεί, ποιο είναι το στίγμα του, σε τι διαφέρει από τους άλλους; Η εντιμότητα και το ήθος που διαθέτει, δεν αρκούν για να κάνει τη διαφορά και κυρίως την πρωτιά.

Υπόλοιπες υποψηφιότητες, έχουν ενδιαφέρον για τις συμμαχίες.

Διαβάστε επίσης:

Σπίρτζης: Ας προτείνει η επιτροπή δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ «μεταγραφή» του στο ΠΑΣΟΚ…

Γιώργος Αυτιάς: «Έπαθα περικαρδίτιδα – Μου είπαν “αν μπεις τώρα στο αεροπλάνο, θα πεθάνεις”»

Τάιλερ Μάκμπεθ: «1 week! Lets’s go» – Η φωτογραφία από το γυμναστήριο μια εβδομάδα πριν τον γάμο