Η κοινή πρόταση Πλεύσης Ελευθερίας, Ελληνικής Λύσης, Νίκης και Κινήματος Δημοκρατίας ήταν, κατά πολλούς, έκπληξη, αλλά δεν σηματοδοτεί μια «αφύσικη» συνεργασία.

Αντιθέτως και τα τέσσερα κόμματα είναι απολύτως ταυτισμένα με την αντίληψη ότι ο Μητσοτάκης πρέπει να πάει φυλακή για τα Τέμπη – μια αντίληψη που εκφράζει πρωτίστως μια μερίδα συγγενών θυμάτων με επικεφαλής τη Μαρία Καρυστιανού, η οποία άλλωστε υπέβαλε την εν λόγω πρόταση.

Έως εδώ όλα αναμενόμενα. Αξίζει όμως να δούμε και μερικές άλλες παραμέτρους. Κατ’ αρχάς τι διαμορφώνει αυτή η (ευκαιριακή;) συμμαχία γύρω από την πρόταση σύστασης Προανακριτικής για «εσχάτη προδοσία» του πρωθυπουργού;

1. Την επιστροφή στις μέρες του 2010-2011, όταν διάφοροι ξεσαλωμένοι κατηγορούσαν για εσχάτη προδοσία το σύνολο του κυβερνητικού προσωπικού της μεταπολίτευσης. Κάποιοι έκαναν και μηνύσεις, αλλά όχι πολιτική καριέρα.

2. Την αντίληψη ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που κατέβηκαν σε διαδηλώσεις για τα Τέμπη θέλουν στη φυλακή τον Μητσοτάκη, αλλά και τη βεβαιότητα κάποιων ότι είναι οι αποκλειστικοί δικαιούχοι της ψήφου αυτών των πολιτών.

Πρόκειται για την ίδια βεβαιότητα πολλών και διαφόρων εντός και πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ότι «τους ανήκαν» οι 3.558.450 (61,31%) πολίτες που ψήφισαν «Όχι» στο περίφημο δημοψήφισμα του Τσίπρα – απείρως περισσότεροι απ’ όσους πήγαν στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Η μετέπειτα τύχη τους είναι γνωστή.

3. Ένα μπαράζ καταγγελιών εναντίον όλων των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης ότι δήθεν σιγοντάρουν και ξεπλένουν τον Μητσοτάκη επειδή δεν συνυπογράφουν την πρόταση της Καρυστιανού για «εσχάτη προδοσία».

Όλο αυτό συντελείται σε ένα δημοσκοπικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλο τμήμα πολιτών με ασυμβίβαστη αντιπολιτευτική διάθεση – κρίνοντας ίσως ότι δεν υπάρχει μια έτοιμη πλειοψηφική κυβερνητική πρόταση – προτιμά να δηλώσει πρόθεση ψήφου για την… αντιπολίτευση και όχι για την κυβέρνηση της προτίμησής του. Δηλαδή όποιον, κατά τη γνώμη του, φωνάζει περισσότερο και τα λέει «χύμα».

Επειδή όμως αυτό είναι πολύ εύκολο και το κάνουν αρκετοί, η ψήφος διαμαρτυρίας διασπείρεται και η εικόνα της αντιπολίτευσης μοιάζει με πάτσγουορκ.

Αυτό το πάτσγουορκ προφανώς δεν συνιστά κυβερνητική εναλλακτική και δεν έχει πρόταση για τη χώρα – άλλωστε όσοι το συνθέτουν εχθρεύονται ή υποβλέπουν ο ένας τον άλλον. Λειτουργεί εκτονωτικά, ευκαιριακά και επιβεβαιώνει ότι, στις μέρες μας, ο Μητσοτάκης παίζει μόνος του στο κρίσιμο εκλογικό κοινό του Κέντρου ελλείψει αντιπρότασης.

Και μέσα στη γενική παραζάλη βλέπουμε στην τελευταία δημοσκόπηση της Opinion ότι το 42,7% των δυνητικών ψηφοφόρων της Ζωής Κωνσταντοπούλου – η οποία πνέει μένεα εναντίον του Αλέξη Τσίπρα – είναι πρόθυμο να ψηφίσει ένα νέο κόμμα… υπό τον Τσίπρα. Μύλος!

Διαβάστε επίσης

Αιματοχυσία δίχως τέλος στη Γάζα

Nα τεθούν, επιτέλους, όρια στην επιδίωξη κέρδους από το κύκλωμα των «κόκκινων» δανείων

ΣΔΙΤ στην κοινωνική κατοικία; Έχει εφαρμοστεί και έχει αποτύχει