Γι’ αυτό οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι, μέσω του βομβαρδισμού ερωτήσεων που κάνουν στα στελέχη των διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών στα επενδυτικά συνέδρια που διοργανώνουν οι κολοσσοί της διεθνoύς αγοράς, επιχειρούν να λάβουν απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα, από τα οποία θα κρίνουν τις προοπτικές κερδοφόρων επενδύσεών τους στη χώρα μας.

Οι ερωτήσεις των αγορών προς τα στελέχη των τραπεζών έχουν πλέον τεθεί σε πιο ρεαλιστική βάση σε σχέση με αυτές που γίνονταν πριν από την κρίση.

 

Πληροφορίες από την τραπεζική αγορά αναφέρουν ότι οι ξένοι επενδυτές είναι πλέον πολύ «διαβασμένοι» στα δύο βασικά θέματα, της «πολιτικής» και της «ελληνικής οικονομίας». Ρωτούν λεπτομέρειες για τα πολιτικά δρώμενα, για τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, για τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, για τους πολιτικούς και οικονομικούς κινδύνους, για τις προοπτικές εκσυγχρονισμού της οικονομίας, τη σύμπλευση των πολιτικών κομμάτων σε βασικούς άξονες κ.λπ.

 

 

Το ενδιαφέρον των αγορών πηγάζει κυρίως από το ότι το κέρδος από μία επένδυση στη χώρα μας θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα υψηλό σε σχέση με αυτό που θα αποκόμιζε ένας επενδυτής σε άλλη αναπτυσσόμενη χώρα. Θεωρούν δηλαδή ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο κέρδους και προσπαθούν να σταθμίσουν μέσω των εξειδικευμένων ερωτήσεων τον κίνδυνο που θα αναλάμβαναν σε περίπτωση επενδύσεων. 

 

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα εντάσσεται πλέον στις αναδυόμενες αγορές, αλλά το θεσμικό της πλαίσιο είναι ευθυγραμμισμένο με εκείνο των ανεπτυγμένων αγορών. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσδοκώμενη απόδοση, έλκει τους επενδυτές και, γι’ αυτό, το ενδιαφέρον τους είναι αυξημένο.

 

Το 90% των ερωτήσεων που γίνονται στα ανώτατα στελέχη των τραπεζών αφορούν σε επίπεδο χώρας την πολιτική και οικονομική σταθερότητα και σε επίπεδο τραπεζών ό,τι σχετίζεται με τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια».

 

Ειδικότερα οι ξένοι επενδυτικοί κολοσσοί ξεκινούν τις ερωτήσεις με στόχο να διαμορφώσουν τη γενική εικόνα που αφορά τη χώρα. Δηλαδή οι ερωτήσεις τους σχετίζονται με την κυβερνητική σταθερότητα και την εφαρμογή των μεταρρυθμιστικών μέτρων που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο. Οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι ρωτούν αν θα αντέξει η κοινωνία τα νέα μέτρα και αν η εφαρμογή των νέων μέτρων θα φέρει νέα πολιτική / κυβερνητική αστάθεια. Ρωτούν ακόμη ποιες είναι οι προοπτικές για συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας και πόσο πιθανό είναι να επανέλθει το πολιτικό χάος.

 

Οι ξένοι μεγάλοι επενδυτές κάνουν ερωτήσεις για να μάθουν λεπτομέρειες των συζητήσεων για την ελάφρυνση του χρέους και αν έχει υπολογιστεί πόσο αυτή θα επηρεάσει θετικά τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

 

Επιχειρούν να μάθουν ακόμα τους (εφικτούς) ρυθμούς ανάπτυξής της για την επόμενη τριετία και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η ελληνική οικονομία.

 

Ιδιαίτερη έμφαση όσον αφορά την εκτέλεση του τρίτου μεταρρυθμιστικού προγράμματος της χώρας δίνουν οι ξένοι επενδυτές στο διαμορφούμενο οικονομικό περιβάλλον. Επιχειρούν δηλαδή να κατανοήσουν αν η κυβέρνηση της χώρας θα προχωρούσε στις ιδιωτικοποιήσεις, σε ένα σταθερό και ελκυστικό για τις επενδύσεις φορολογικό καθεστώς και αν προτίθεται να ανοίξει τα «κλειστά» επαγγέλματα.

 

 

Οι πάγιες θέσεις των ξένων επενδυτών για οποιοδήποτε οικονομικό περιβάλλον είναι η «ανοιχτή» οικονομία και η ανταγωνιστικότητά της. Το «μειωμένο» και αποτελεσματικό κράτος, το προβλέψιμο, σταθερό και ελκυστικό φορολογικό σύστημα, οι αποκρατικοποιήσεις, η απελευθέρωση επαγγελμάτων και όποιο άλλο μέτρο που «χτίζει» την εμπιστοσύνη στην οικονομία και στην επιχειρηματικότητα είναι το βασικό τους κριτήριο για να ξεκινήσουν να σκέφτονται μία επένδυση. 

 

Οι ξένοι επενδυτές δεν πιστεύουν ότι οι προβλεπόμενοι ρυθμοί ανάπτυξης θα μπορούσαν να επιτευχθούν μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων (π.χ. ΕΣΠΑ). Τουναντίον εκτιμούν ότι μόνο με ξένες άμεσες επενδύσεις θα μπορούσαν να επιτευχθούν τα επίπεδα του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που έχουν προϋπολογιστεί.

 

Οι ερωτήσεις των επενδυτών για τις τράπεζες είναι πιο προβλέψιμες. Ρωτούν αν οι ελληνικές τράπεζες θα πουλήσουν «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», ζητούν να τους εξηγήσουν τον νόμο καθώς και το χρονοδιάγραμμα. Ζητούν επίσης να τους πουν σε πόσο χρονικό διάστημα θα έχουν εξυγιάνει οι τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους προκειμένου να εκτιμήσουν πότε θα είναι σε θέση να δανείσουν την πραγματική οικονομία.

 

Προσπαθούν να κατανοήσουν τα περιθώρια κέρδους σε αυτόν τον τομέα και, καθώς οι ίδιοι λένε, ενδέχεται να χρειαστούν Έλληνες συνεργάτες που ξέρουν «πρόσωπα και πράγματα» για να μπορέσουν να κάνουν δουλειά στη χώρα μας. Ζητούν επίσης να μάθουν κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα δημιουργηθούν νέα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια».