Έλαβα αρκετά μέιλ, με τα οποία, πολλοί φίλοι που μας διαβάζουν, μου ζητούν να κάνω μια αποτίμηση της τριετούς διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα περισσότερα από αυτά, γράφουν επικριτικά: «Να δούμε τι θα πεις για τις καλοτούμπες, είναι αυτή η αριστερά που θέλαμε; Άλλα μας έλεγε ο Τσίπρας το 2014, έκανε κτήμα του τα μνημόνια, τι λες για την συμμαχία με τον Καμμένο», και άλλα τέτοια.

Δεν σκοπεύω να κάνω μακρόσυρτη ανάλυση. 

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε απολογητή, ούτε υπερασπιστή του Τσίπρα. Πόσο μάλλον, που δεν ανήκω σε αυτούς που έχουν μεταβληθεί σε «πένες ορτινάντζες» που τα βλέπουν όλα καλά, γλείφοντας τους Μαξιμιλιανούς και τους υπουργούς, είτε για να πάνε στην ΕΡΤ, να στελεχώσουν εκπομπές σε κανάλια νεο-βαρόνων του Τύπου, να γίνουν σύμβουλοι επικοινωνίας ή να θέσουν υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές. Οι περισσότεροι από αυτούς, είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι θα κρεμάσουν στα «μανταλάκια» τον Τσίπρα και τους στενούς του συνεργάτες, όταν δεν θα είναι στην εξουσία. Δεν θα είναι δα και πρώτη φορά…

Την παραπάνω… συνομοταξία την θεωρώ δε, χειρότερη από αυτή που βρίζει, λοιδορεί και ειρωνεύεται από το πρωί ως το βράδυ τον Τσίπρα και έχει πιάσει στασίδι στην αυλή του Μητσοτάκη, όπως είχε κάνει επί Σαμαρά, επί Καραμανλή και κάποιοι εξ αυτών και επί Κωσταντίνου Μητσοτάκη. Αλλά, αυτοί το έχουν κάνει σύστημα…

Μετά από αυτή την απαραίτητη αναφορά στο σινάφι μου, θα προσπαθήσω να κάνω ένα επετειακό απολογισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κυρίως της πορείας του Τσίπρα από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα. Υπόσχομαι ότι δεν θα είναι παραπάνω από… δυο παραγράφους!
Θα αφήσω  σε άλλους τις βαθυστόχαστες αναλύσεις.

Έχουμε και λέμε λοιπόν…

1) Ο Τσίπρας και οι περισσότεροι συριζαίοι, υποσχέθηκαν πολλά πριν τις εκλογές του ‘15, είπαν ανακρίβειες, έβαλαν λάθος στόχους, υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους, υπολόγισαν σε συμμαχίες που δεν ήρθαν.

– Ο Τσίπρας ευθύνεται για λάθος επιλογές προσώπων στην πρώτη κυβέρνηση, πίστεψε σε «μάγους», άσχετους και έχασε χρόνο ο ίδιος και κυρίως η χώρα. Κόστισε στην χώρα αυτό; Προφανώς. Ευτυχώς – έστω και με καθυστέρηση – το κατάλαβε, άλλαξε πορεία, άφησε πίσω του τα… ακατόρθωτα, συγκρούστηκε με το μισό κόμμα, προσέγγισε την πραγματικότητα με ρεαλισμό, έκανε εκλογές με πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις δεσμεύσεις της χώρας, τις κέρδισε και μπήκε σε μια διαφορετική φάση διακυβέρνησης. Το λέτε  «κωλοτούμπα»; Ναι;

Τότε, γειά σου ρε Τσίπρα με τις κωλοτούμπες σου. Μπορείς να κάνεις και όσες άλλες χρειάζεται; Μπράβο θα σου πω.

2) Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έκανε καλύτερη κυβέρνηση, διαμόρφωσε συμμαχίες στην Ευρώπη, όσο μπορούσε εφάρμοσε πολιτικές μέριμνας για τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα ως αντιστάθμισμα σε περικοπές μισθών και συντάξεων που επέβαλε το μνημόνιο, προσέγγισε με σοβαρότητα τα εθνικά ζητήματα – ελληνοτουρκικά, κυπριακό, σκοπιανό, μεταναστευτικό – με λίγες αστοχίες και φάουλ, που όμως δεν κόστισαν. Η χώρα είναι σε τροχιά ανάπτυξης με μικρούς ρυθμούς, αλλά… πίσω δεν πάμε.

Αυτόν, πάνω – κάτω, τον λογαριασμό κάνουν οι περισσότεροι πολίτες, ακόμα και αυτοί που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στις δημοσκοπήσεις, ούτε στις κάλπες. Μέχρι να το καταλάβει η ηγεσία της ΝΔ, θα έρθει ο Μάιος του ‘19 και θα λέει πού… πήγε η διαφορά που είχε στις δημοσκοπήσεις!

Υ/Γ: 

1) Υποσχέθηκα… ανάλυση δυο παραγράφων και το τήρησα!
2) Προφανώς και ξέχασα πολλά. Κυρίως αρνητικά. Αλλά το κάνουν κάποιοι συνάδελφοι τόσο καλά και… αντικειμενικά, οπότε εγώ τι να προσθέσω…
3) Και επειδή διάβασα στα μέιλ σας αιχμές του τύπου, «σιγά, εσύ είσαι κολλητός τους τόσα χρόνια τι θα μας πεις», σας λέω ότι ναι, χρόνια με κάποιους υπουργούς κολλητός, ίσως και από τότε που ο Τσίπρας ήταν ακόμα στην ΚΝΕ! Καθίστε, λοιπόν, και μετρήστε πόσες φορές πήγα στα γραφεία των υπουργών. Μια φορά στον Σταθάκη, και δυο στον Σκουρλέτη! 
4) Δεν άντεξα τις κακιούλες ορισμένων και έγραψα το… 3ο υστερόγραφο!