Στην Ελλάδα της κρίσης, τόσο η προσωπική εμπειρία όσο και, κυρίως, ο κυρίαρχος πολιτικο-μιντιακός λόγος επιφέρουν ακραία κακοποίηση των ψυχών. O συγγραφέας  Νίκος Σιδέρης γράφει για το βιβλίο του «To Κατά Διαβόλου Ευαγγέλιο». 

O συγγραφέας  Νίκος Σιδέρης γράφει για το βιβλίο του «To Κατά Διαβόλου Ευαγγέλιο», Εκδόσεις : Μεταίχμιο

Στην Ελλάδα της κρίσης, τόσο η προσωπική εμπειρία όσο και, κυρίως, ο κυρίαρχος πολιτικο-μιντιακός λόγος επιφέρουν ακραία κακοποίηση των ψυχών.

Ο κυρίαρχος λόγος υλοποιεί τη στρατηγική «Τρέλαινε, διαίρει και βασίλευε». Τα μυαλά βομβαρδίζονται με παράδοξα μηνύματα: «Αν αντισταθείς, χάθηκες. Αν υποκύψεις, χάθηκες. Κι απαγορεύεται να σκεφτείς, αφού είναι μονόδρομος». Αυτός ο «διπλός δεσμός» παράγει εμπλοκή της σκέψης. Και, μαζί με τα διάχυτα συναισθήματα απόγνωσης, άλογου φόβου και αγωνιώδους αναμονής, προκαλούν ένα πένθιμο μούδιασμα, που εμποδίζει τους ανθρώπους να σκεφτούν και τους ωθεί να γίνουν νεο-ραγιάδες. Ταυτόχρονα, συστηματική προπαγάνδα καλλιεργεί τη στάση «καθένας να σώσει το τομάρι του, όλοι εναντίον καθενός, όλοι εναντίον όλων, φά’ τους να μη σε φάνε». Δηλαδή, το κατά Διαβόλου ευαγγέλιο, που συνοψίζεται στην εντολή «Μισείτε αλλήλους».

Το κατά Διαβόλου ευαγγέλιο υποδαυλίζει την αρνητικότητα που περιέχεται στον πυρήνα του Φαντασιακού της νεοελληνικής κοινωνίας – και είναι η φαντασίωση «Ο άλλος τρώει», που εκλύει άγρια πάθη (σύγκριση, ανταγωνισμός, φθόνος, μίσος, επιθετικότητα…). Κι ακόμη, στα βάθη των ψυχών, δίνει τα ηνία στην Ορμή του Θανάτου: στη διάλυση των δεσμών και την αποσύνθεση των ενοτήτων.

Κατανόηση των μηχανισμών και εύρεση αντιδότου γι’ αυτόν τον Θρίαμβο του Θανάτου είναι ζωτική ανάγκη για τους ανθρώπους, την κοινωνία, τον πολιτισμό μας – και τη Δημοκρατία.