Τα τελευταία 24ωρα έχει κοπάσει η εσωκομματική ένταση, που πυροδοτήθηκε και από την παραίτηση του Φίλιππου Σαχινίδη από υπεύθυνος του τομέα Οικονομίας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, και φαίνεται ότι όλες οι πλευρές ετοιμάζονται για την επάνοδο του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Τα τελευταία 24ωρα έχει κοπάσει η εσωκομματική ένταση, που πυροδοτήθηκε και από την παραίτηση του Φίλιππου Σαχινίδη από υπεύθυνος του τομέα Οικονομίας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, και φαίνεται ότι όλες οι πλευρές ετοιμάζονται για την επάνοδο του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών θα παραμείνει στη Νέα Υόρκη μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου, μετέχοντας στην υπουργική εβδομάδα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Στις παράλληλες εκδηλώσεις – όπως και πέρυσι – μετέχει και ο Γιώργος Παπανδρέου, χωρίς να υπάρχει καμία πιθανότητα συνάντησής τους, αφού ο Βενιζέλος μετέχει στους θεσμικούς φορείς, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός στα παράλληλα φόρουμ, με έμφαση την Κλιματική Αλλαγή, αφού έλαβε μέρος και στη σχετική διαδήλωση έξω από το κτήριο του ΟΗΕ την περασμένη Δευτέρα, ημέρα έναρξης των εργασιών της 69ης ετήσιας Γενικής Συνέλευσης.

Άλλωστε οι σχέσεις των δύο ανδρών είναι από παγωμένες ώς εχθρικές μετά και τα όσα συνέβησαν στις αρχές του μήνα στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ με τις αποδοκιμασίες κατά του Βενιζέλου και την οξεία αντίδρασή του.

Η πλευρά Παπανδρέου παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή την πορεία προς το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης – η διεξαγωγή του μετατίθεται για τον Νοέμβριο – και το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα συμπεριληφθούν στην πρόταση Βενιζέλου παπανδρεϊκά στελέχη στην Οργανωτική – Πολιτική Επιτροπή του συνεδρίου και αν θα αποδεχτούν τη συμμετοχή τους ή θα προτιμήσουν να απέχουν, όπως έκαναν – πλην Κατερίνας Μπατζελή – στην περίπτωση του ευρωψηφοδελτίου της Ελιάς.

Η πρόσφατη και τυπική αποστασιοποίηση του Φίλιππου Σαχινίδη, έκφραση, όπως ο ίδιος «διέρρευσε» στον Τύπο, της διαμαρτυρίας του για τον παραγκωνισμό και την περιθωριοποίησή του – με τελευταίο κρούσμα τον αποκλεισμό του από την αντιπροσωπεία που συναντήθηκε με την τρόικα στο Παρίσι –, ήταν ένα ακόμα επεισόδιο αυτού του κάθετου διαχωρισμού των στελεχών, που εδράζεται κυρίως στη διαφορετική θέση για το αύριο του ΠΑΣΟΚ.

Ενδιαφέρον στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζει η τοποθέτηση του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Καρύδη στην ερώτηση του Alpha 9,89, αν η παραίτηση Σαχινίδη έγινε κατ’ εντολή Παπανδρέου: «Πιστεύω», είπε, «ότι ο κ. Σαχινίδης από τη διαδρομή του έχει δείξει ότι δεν είναι σε ένα τέτοιο κλίμα και πιστεύω ότι ούτε ο κ. Παπανδρέου θα έκανε κάτι τέτοιο. Πάντως αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του που έχουν θέσεις ευθύνης στη Βουλή, να έχουν διάθεση να δουλέψουν και να προσφέρουν έργο. Αυτό άλλωστε ενδιαφέρει τους πολίτες αυτή τη στιγμή. Να παραχθεί έργο για να προχωρήσουμε μπροστά».

Δύο κέντρα

Για την ιστορία να πούμε ότι ο Φίλιππος Σαχινίδης έχει ενταχθεί στην επονομαζόμενη «Κίνηση των υφυπουργών», όπου στελέχη που υπουργοποιήθηκαν επί Παπανδρέου, όπως ο Θ. Μωραΐτης, ο Μ. Όθωνας, ο Γ. Διαμαντίδης και άλλοι, εδώ και έναν χρόνο συστηματικά και με διακυμάνσεις διαφοροποιούνται από τη στρατηγική και την τακτική Βενιζέλου και έχουν αποκαταστήσει σχέσεις με τον Γιώργο Παπανδρέου. Μάλιστα λέγεται ότι στην κίνησή τους εσχάτως μπήκαν ο Παύλος Γερουλάνος και ο Γιώργος Πεταλωτής.

Όμως το ένα μετά το άλλο στελέχη αποστασιοποιούνται από τη γραμμή Βενιζέλου, ενώ και εντός της κυβέρνησης υπάρχουν δύο κέντρα που αυτονομούνται μέρα τη μέρα. Μόλις χτες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως «υπάρχει μία ατονία, αδράνεια και αμηχανία για το τι πρέπει να κάνουμε», εμμένοντας στην ανάγκη αλλαγής της φορολογικής πολιτικής.

Αλλά και η Φώφη Γεννηματά, που αντιτίθεται στον πολιτικό «πολτό» χωρίς ιδεολογικούς όρους της Δημοκρατικής Παράταξης, παραμένει εκκωφαντικά σιωπηλή για την πορεία της κυβέρνησης και εμφανίζεται μόνο όταν πρόκειται να μιλήσει για τα εσωκομματικά.

Η Φώφη, ο Χρυσοχοΐδης και ο Κώστας Σκανδαλίδης επιχειρούν στην παρούσα φάση να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις, χωρίς όμως να έχουν διασφαλίσει και την επιτυχία στις επιδιώξεις τους.

Η σφήνα των τριών επιχειρείται ως αντίβαρο στην «πίεση» Βενιζέλου να ενταχθεί το ΠΑΣΟΚ στη Δημοκρατική Παράταξη, που από πολλούς θεωρείται ως διαδικασία διάλυσης του κόμματος και αργής διάχυσής του σε ένα νέο σχήμα και την επιδίωξη πλήρους ελέγχου των βενιζελικών επί του χώρου της Κεντροαριστεράς για πολλά χρόνια.

Η εμμονή στην αυτονομία του ΠΑΣΟΚ δεν έχει μόνο ιστορικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά, όπως επιθυμούν να προβάλουν οι υποστηρικτές του, αλλά υποκρύπτει και δύο διαφορετικές όψεις: η μία αφορά τη μάχη για την αποχώρηση Βενιζέλου από την ηγεσία του κόμματος και η άλλη εδράζεται στη συνειδητοποίηση ότι η πολιτική αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ περνά μέσα από την αριστερή στροφή του και την πολιτική συνύπαρξη με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως στο άμεσο μέλλον πιο κρίσιμο είναι το ερώτημα πώς θα προχωρήσει το ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο και τον ρόλο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Αν λάβουμε υπόψη τη σκληρή απάντηση του Μιχάλη Καρχιμάκη στην ανακοίνωση των… πρώην «58», με την οποία ζητείται έμμεσα η αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ, οι εξελίξεις αναμένονται θερμές.

«Οι επιμένοντες της εξαφάνισης του ΠΑΣΟΚ πάλι στο προσκήνιο», επισήμανε στην ανακοίνωσή του ο Καρχιμάκης και συνέχισε: «Επιμένουν κάποιοι να καταργήσουν το ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας ρόλο, διά της μεθόδου της διολισθήσεως, της συγκολλήσεως προσωπικών αθροισμάτων, με θολά και χωρίς όραμα και ισχυρό στίγμα σχήματα και με κατά περίπτωση ονοματολογίες. Κανένα σχήμα, αγαπητοί κύριοι ένθεν, ένθεν και έσωθεν, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς συγκρούσεις, πρωτοβουλίες, περιεχόμενα πολιτικών και συμβολισμούς με παραγωγή συναισθημάτων, δικαιοσύνης και ελπίδας».

Μάλιστα επιτέθηκε ευθέως στον Βενιζέλο, σημειώνοντας ότι οι «58» είναι λαγοί της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που κατά τον Καρχιμάκη βρίσκεται από πίσω.

Η επιστροφή του Βενιζέλου από τη Νέα Υόρκη είναι κρίσιμη και θα βρει πολλούς προετοιμασμένους, αφού δόθηκε κρίσιμος χρόνος για παρασκηνιακές επαφές και διαβουλεύσεις.

Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο αν θα υπάρξει απόπειρα επικοινωνίας και επαφής με τον Σπύρο Λυκούδη και την ομάδα που αποχώρησε από τη ΔΗΜΑΡ. Και βέβαια στην αντίδραση των παπανδρεϊκών για τη συγκρότηση της οργανωτικής ομάδας του συνεδρίου. Αν την απορρίψουν, η ρήξη είναι δεδομένη… Το μέλλον τους όμως άδηλο…