Υπάρχουν ηθοποιοί που είναι διάσημοι και έκαναν πετυχημένη καριέρα κυρίως με δεύτερους ρόλους. Συνήθως τους βλέπουμε στη… σκιά κάποιου άλλου ηθοποιού και άρα ρόλου.

Υπάρχουν ηθοποιοί που είναι διάσημοι και έκαναν πετυχημένη καριέρα κυρίως με δεύτερους ρόλους. Συνήθως τους βλέπουμε στη… σκιά κάποιου άλλου ηθοποιού και άρα ρόλου. Δύο τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Γιώργος Δεπάστας και ο Δημήτρης Μαύρος

Στη φωτογραφία ενός θεατρικού θιάσου για την προώθηση μιας παράστασης δεν θα τους δεις σε περίοπτη θέση. Η παρουσία τους σε τηλεοπτικές σειρές είναι συνήθως σεμνή και διακριτική. Συνήθως ένα, άντε δύο επεισόδια σε μια σειρά. Ούτε θα «σηκώσουν» πάνω ολόκληρη κινηματογραφική ταινία. Ωστόσο, τίποτε από τα παραπάνω δεν αλλοιώνει ή μειώνει το ταλέντο τους. Απλώς κάποιοι ηθοποιοί έχουν κάνει καριέρα πάνω σε δεύτερους ρόλους.
Οι ηθοποιοί Γιώργος Δεπάστας και Δημήτρης Μαύρος είναι τέτοιες περιπτώσεις. Ο πρώτος παίζει αυτό τον καιρό στην «Πρόβα Νυφικού» σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη και ο δεύτερος έπαιξε πρόσφατα στους «Δαιμονισμένους» του Σταύρου Τσακίρη. Τι ρόλους ανέλαβαν; Αυτό που λέμε δεύτερους ρόλους. Ο Γιώργος Δεπάστας συγκεκριμένα υποδύεται δύο ρόλους, κάτι που δεν τον ξενίζει ιδιαίτερα. «Σκέψου ότι στην παράσταση «Το Τρίτο Στεφάνι» (σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή) είχα κάνει… επτά διαφορετικούς, τους δύο θα φοβηθώ;» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο ηθοποιός ερμηνεύει τον ασφαλίτη Γιαννάτο και τον Χανς Ρούτεν, Γερμανό φίλο του πρωταγωνιστή Απόστολου. Δύο χαρακτήρες που ανήκουν σε αυτό που λέμε… supporting cast.

Από παιδί
Μεγαλωμένος στη Σίφνο μέχρι τα 18 του, ο έμπειρος Γιώργος Δεπάστας δεν μετάνιωσε ποτέ για τον δρόμο που επέλεξε στην υποκριτική. Δεν είχε ποτέ δεύτερες σκέψεις για όποια δουλειά έκανε και κάνει, είτε αυτή ήταν τηλεοπτική είτε επί σκηνής. «Από τη στιγμή που ξεκίνησα την καριέρα μου, αυτό ήθελα να είμαι. Ένας χρήσιμος ηθοποιός, που μπορεί να παίξει παντού και οτιδήποτε. Κάποιοι ταιριάζουν περισσότερο σε δεύτερους ρόλους και εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό». Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση ήταν σεμνές και διακριτικές – συνήθως έπαιζε τον… κακό –, με εξαίρεση την παρουσία του για έναν χρόνο στο «Βέρα στο Δεξί». Το θέατρο άλλωστε τον κέρδισε περισσότερο. «Ειδικότερα η συμμετοχή μου», λέει, «σε παραστάσεις στο Εθνικό («Σκηνοβάτες», «Τρίτο Στεφάνι», «Πρόβα Νυφικού») και η συνεργασία μου, εκτός των άλλων, με τον Σταμάτη Φασουλή, θα έλεγα πως έχουν σημαδέψει την καριέρα μου».

«Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις α’ και β’ ρόλους»
Την ευτυχία να συνεργαστεί με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου είχε και ένας άλλος ηθοποιός, ο Δημήτρης Μαύρος, αλλά ο γνωστός ηθοποιός δεν έχει περιοριστεί μόνο σε ρόλους… guest star και βοηθητικούς. Άσχετα αν ο λοχαγός Λεμπιάντγκιν που υποδύθηκε στους «Δαιμονισμένους» δεν είναι και ο πρωταγωνιστής. Με ένα βραβείο Κάρολος Κουν το 2002 για την ερμηνεία του στους «Εκτελεστές» του Γ. Σκούρτη να κοσμεί το σπίτι του, ο Δημήτρης Μαύρος δεν δέχεται τέτοιου είδους κατηγοριοποιήσεις στο επάγγελμα του ηθοποιού. «Το σημαντικό, για έναν ηθοποιό, είναι να μπορεί να υπηρετήσει τον ρόλο που του έχουν αναθέσει σωστά. Να ασκεί την τέχνη του όσο καλύτερα μπορεί, ανεξαρτήτως της φύσης του ρόλου. Αυτοί που ξεχωρίζουν α’ και β’ ρόλους είναι σαν να ξεχωρίζουν το φαίνεσθαι και το είναι ενός ηθοποιού».
Άνθρωπος με πολυετή παρουσία σε θέατρο, τηλεόραση (που κατά τη γνώμη του βοηθάει στην αναγνωρισιμότητα) και κινηματογράφο, είχε την ευκαιρία, όπως λέει, να γνωρίσει πάνω από όλα αξιόλογους ανθρώπους. «Από τον Σεμπάστιαν Κοχ, τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου έως τον Βασίλη Κατσικονούρη, από τον καθένα κερδίζεις κάτι διαφορετικό. Μια παράσταση ή ένα γύρισμα πάνε καλά όταν όλοι, από τον πρώτο έως τον τελευταίο, καταβάλλουν την ίδια προσπάθεια για ένα καλό αποτέλεσμα».

Γιώργος Ψάχος